Διαχρονική η αδιαφορία και η ανεπάρκεια του δήμου Κύμης Αλιβερίου

Για χρόνια παραμένει (επικίνδυνα) φυτεμένος στύλος της ΔΕΗ στη μέση του δρόμου στην είσοδο του προαυλίου του Σ/Μ "MY MARKET" στο Αλιβέρι και αποτελεί ζήτημα προστασίας της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας των διερχομένων πολιτών και τέτοια σοβαρά ζητήματα δεν σηκώνουν αναβολή.

Το εν λόγω πρόβλημα το έχω δημοσιεύσει και παλαιότερα, μάταια όμως οι προσπάθειες και προστίθεται άλλος ένας χρόνος αδιαφορίας και ανεπάρκειας.

Το απίστευτο είναι ότι ενώ πρόκειται για μια αυτονόητη αναγκαία ενέργεια απομάκρυνσης του στύλου, απλό έργο και χαμηλού κόστους, που εκθέτει σε κίνδυνο την ζωή των δημοτών, το πρόβλημα συνεχίζει να υφίστανται και αυτοί που διοικούν τον Δήμο μας εξακολουθούν να αμελούν τα καθήκοντά τους με παραλείψεις και να "σφυρίζουν αδιάφορα".

"Κάντε κάτι ρε Γιάννη...", μου τα είπε όλα... ένας συνδημότης μας. Προχθές μου λέει, έπεσε πάνω στο στύλο ένας ξένος (επισκέπτης) και χτύπησε το αυτοκίνητο του, έσπασε το πορτμπαγκάζ και το πίσω δεξί του φανάρι... Την οργισμένη εξήγηση που μου έδωσε, για λόγους ευνόητους ντρέπομαι να την δημοσιεύσω.

Αυτή η απαράδεκτη και επικίνδυνη κατάσταση είναι χαρακτηριστική, είναι όμως και ενδεικτική γιατί υπάρχουν πολλά ακόμα κακώς κείμενα, που επηρεάζουν αρνητικά την καθημερινότητά μας και δεν τα έχουμε αγγίξει.

Μήπως λοιπόν δεν δίνουμε τις σωστές προτεραιότητες;; 

Μήπως δεν ασχολούμαστε με τα πραγματικά προβλήματα, που για την πόλη και τους συμπολίτες μας έχουν προτεραιότητα;;

Ξέρω ότι κάποιοι ενοχλούνται με όσα γράφω, όμως σημασία έχει η αλήθεια και όσο πιο γρήγορα την αντιληφθούμε και κυρίως την αποδεχτούμε, τόσο καλύτερα θα ανταποκριθούμε στις ευθύνες και στα καθήκοντα που μας έχουν αναθέσει.

Καλές οι φωτογραφίες, οι πόζες, οι δημόσιες σχέσεις... και η επικοινωνιακή πολιτική. Τα αυτονόητα για την ασφάλεια των πολιτών σε αυτή την πόλη τα έχουμε ξεχάσει;;

Είναι δυνατόν;; Τι θα γίνει αν ου μη γένοιτο συμβεί κάποιο ατύχημα;; 

(Υ.Γ.):  Η παρούσα απευθύνεται στον αξιότιμο κύριο Δήμαρχο και σε όλους αυτούς που διοικούν τον Δήμο μας και διαχειρίζονται την ανυπαρξία τους σε διάφορα ζητήματα χωρίς να τα καταφέρνουν ούτε στην απλή διαχείριση της καθημερινότητας.

ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ.

Αλιβέρι, 28 Γενάρη 2023

Γιάννης Ντούρμας

τ. Υποψήφιος Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Αλιβερίου

Ξυπνάμε το παρελθόν

Ιστοριάρα.

(Η σχέση του ΠΡΟ.ΠΟ με το ρύζι... οι παρέες στα καφενεία και στις αυλές με το τρανζιστοράκι). - Για τους φίλους που γνωρίζουν καλά το ΠΡΟ.ΠΟ (ΠΡΟγνωστικά ΠΟδοσφαίρου).

Η 1η Μαρτίου 1959, ήταν η μέρα που κυκλοφόρησε το πρώτο Δελτίο ΠΡΟ.ΠΟ στην Ελλάδα, το οποίο έγινε από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια, φέρνοντας πολλά έσοδα στον Ελληνικό αθλητισμό.

Τον Δεκέμβριο του 1958, με διάταγμα του τότε βασιλιά Παύλου Α' ιδρύθηκε στην Ελλάδα ο Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων ποδοσφαίρου  (Ο.Π.Α.Π.), με σκοπό να οργανώσει το παιχνίδι προγνωστικών αγώνων Ποδοσφαίρου, που θα γινόταν γνωστό ως ΠΡΟ.ΠΟ.

Στόχος της δημιουργίας του Οργανισμού, ήταν η οικονομική ενίσχυση του Ελληνικού αθλητισμού και των δημοσίων εσόδων.

"Ενισχύσατε τον αθλητισμό μας. Δώστε στα ελληνικά νιάτα γήπεδα, γυμναστήρια, πισίνες, στάδια, χαρά και υγεία με ένα ΠΡΟ.ΠΟ", ανέφερε η πρώτη διαφήμιση του παιχνιδιού.

Στο ίδιο πνεύμα της προώθησης του ΠΡΟ.ΠΟ κι όλα τα ρεπορτάζ των εφημερίδων της εποχής.

Το ΈΠΑΘΛΟ ΡΥΖΙ και ο πρώτος τυχερός.

Εκτός από το χρηματικό έπαθλο από τον ΟΠΑΠ, για έναν από τους νικητές υπήρχε και δώρο έκπληξη. Αυτό ήταν το βάρος του σε ρύζι, προσφορά της εταιρείας "Μπάρμπα Μπεν".

Οι άνθρωποι της εταιρείας προέβλεψαν την επιτυχία του νέου παιχνιδιού και έσπευσαν να την εκμεταλλευτούν για να διαφημίσουν την εταιρεία.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η διαφήμιση της εταιρείας εφόσον υπήρχαν παραπάνω από ένας νικητές στο ΠΡΟ.ΠΟ θα γινόταν κλήρωση μεταξύ τους για να κερδίσουν το έπαθλο.

Ο πρώτος νικητής του ΠΡΟ.ΠΟ που κέρδισε το βάρος του σε ρύζι ήταν ο Νίκος Πάσαρης, κάτοικος Κυψέλης.

Πηγή:  www.mixanitouxronou.gr

Ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, απόκτηση εμπειριών και αναψυχή... με τον ζεϊμπέκικο χορό

Αξίζει να ξυπνάμε το παρελθόν όταν είναι γεμάτο από ευχάριστες αναμνήσεις κι όταν το αναπολούμε μας γεμίζει υπερηφάνεια και ελπίδα.

Ταξιδεύω πίσω στο χρόνο για να δώσω στο νεότερο εαυτό μου μερικές συμβουλές για την ζωή.

Κωνσταντινούπολη  Ιούνιος 2009:

Χωρίς αμφιβολία ο τόπος που γεννηθήκαμε και αγαπήσαμε διαθέτει πλεονεκτήματα, όσο λίγοι στον κόσμο.

Δεν γνωρίζεις καλά έναν τόπο αν δεν επισκεφτείς τα μέρη που συναθροίζονται και διασκεδάζουν οι ντόπιοι.

Αν δεν γευτείς τα φαγητά και τα γλυκίσματα, αν δεν ακούσεις τη μουσική τους, αν, αν... τότε θα μείνεις με τις εντυπώσεις του αγαθού τουρίστα.

Τέτοιος δεν θα ήθελα να είμαι.

Έτσι επισκέφτηκα από νωρίς το κατάμεστο -από κάθε μέρος του κόσμου- κέντρο διασκέδασης οκτακοσίων (plas) ατόμων GAR MUSICHALL επί της Moustafa Kemal Pasa Caddesi 3 -πρώτο τραπέζι πίστα- βρήκα τον φίλο και καλλιτέχνη Γιλντίζ και γνώρισα από κοντά και τους υπόλοιπους εξαιρετικούς συν-Καλλιτέχνες του Turkish Show, την Eillen την Aisu κ.α.

Κατά την διάρκεια του Show με προσκάλεσαν στην πίστα μου έδειξαν τα βήματα του χορού τους, χόρεψα μαζί τους και χωρίς να το καταλάβω με ξάπλωσαν κάτω ανάσκελα, μου έβαλαν ένα ξύλο ταύλα στη κοιλιά και χορεύοντας άρχισαν να πετάνε με δύναμη από μακριά τα κοφτερά στιλέτα και να καρφώνονται στην επιφάνεια του ξύλου πάνω στο σώμα μου.

Οι θαμώνες σηκώθηκαν όλοι όρθιοι, με αγωνία παρακολουθούσαν και φωτογράφιζαν το θέαμα... κι η σύζυγος η Δέσποινα να ουρλιάζει από κάτω και να φωνάζει "Γιάννη πρόσεχε!! ...Σταματήστε!! ... Σταματήστε!!

Στο τέλος το ατέλειωτο χειροκρότημα... και το δώρο στην αφεντιά μου, (ως Έλλην), η ορχήστρα έπαιξε το "ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας", τον χορό του αετού που λένε οι παλαιότεροι, του Μάνου Λοΐζου, τον χορό που με εκφράζει, γιατί θεωρώ ότι ανήκει στα μουσικά κομμάτια που δίνουν περιθώρια και προβληματισμό.

Λίγους μήνες μετά την επέμβασή μου σε ολική ρήξη αχίλλειου τένοντα τότε, προσπαθώ να τον χορέψω ταπεινά και με αξιοπρέπεια γεμίζοντας την πίστα με ήθος και λεβεντιά, χωρίς πολλά τσαλίμια κι "ασκήσεις γυμναστικής", χωρίς προσχεδιασμό, βήματα κι άλλα τέτοια, όπως μου έβγαινε στο χώρο που βρισκόμουν εκείνη την στιγμή και με όποια συναισθήματα κουβαλούσα, ανοίγοντας σαν φτερά τα χέρια μου, σαν να θέλω να πετάξω αλλού, στους ιδεατούς τόπους των ονείρων, όπως φαίνεται στη φωτογραφία.

Γιατί ο ζεϊμπέκικος χορός, δεν είναι σαν τους άλλους χορούς, δεν υπάρχουν σ' αυτόν στερεότυπα, κανόνες και βήματα. Το συναίσθημα κρατά τον πρωτεύοντα ρόλο και οδηγεί τον χορευτή στα βήματα και στις κινήσεις.

Κι ο χορευτής βγάζει τα εσώψυχά του κι έχει την αίσθηση ότι βρίσκεται μόνος στο χώρο, στο πουθενά, έστω κι αν γύρω του υπάρχει κόσμος.

Να έχετε πάντα υγεία φίλες/οι μου κι όλα τα καλά μαζί σας.

Αλιβέρι, 21 Ιανουαρίου 2023

Γιάννης Ντούρμας

Τα πράσινα σημεία, η αδιαφορία και η ανεπάρκεια του δήμου Κύμης Αλιβερίου

Εικόνες και συμπεριφορές που μαρτυρούν την αδιαφορία και την προχειρότητα στο σχεδιασμό της πολιτικής διαχείρισης των αποβλήτων.

Η παράνομη εναπόθεση των ογκωδών αποβλήτων (κλαδεμάτων, επίπλων κλπ.), στην ήδη επιβαρυμένη περιοχή του Αλιβερίου, ξεσήκωσε τους δημότες οι οποίοι καυτηριάζουν την νοοτροπία με αναρτήσεις στο διαδίκτυο υπό μορφή καταγγελιών.

Σε αντίθεση με τους αιρετούς που διοικούν τον Δήμο μας, οι οποίοι ενώ πληρώνονται για την προστασία των πολιτών από τέτοια φαινόμενα  όχι μόνο παραμένουν αδρανείς και υποκριτές, αλλά καταγγέλλονται και για την δράση τους.

Όσον αφορά τους ασυνείδητους (συνδημότες) μας που μεταφέρουν και εναποθέτουν τους καναπέδες τα έπιπλα ή οτιδήποτε άχρηστα ογκώδη αντικείμενα στα δήθεν "Πράσινα Σημεία",  αυτοί θα πρέπει να αναζητούνται και να φανερώνονται (φόρα παρτίδα), ώστε να  ανταμείβονται για την ενεργή συμμετοχή τους στην ενίσχυση της απαράδεκτης περιβαλλοντικής συμπεριφοράς και στις διεργασίες ανακύκλωσης.

Ειδικότερα, για την επίδοση τους θα πρέπει να τους χορηγείται (ο έπαινος) η βεβαίωση παράβασης και (η ειδική κάρτα προνομίων) το πρόστιμο... που παρέχει ο (ανύπαρκτος) Κανονισμός Καθαριότητας του Δήμου, τα οποία αποτελούν υποχρέωση της διοίκησης (των ελεγκτικών υπηρεσιών, του δήμου).

Κι εσύ Δήμε μου, ωραίες οι αναρτήσεις και οι συμβουλές σου.  Από πράξεις όμως τι γίνεται;;

Οι δημότες σου απεχθάνονται την υποκρισία και περιμένουν να απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα;

Ερώτημα πρώτον: Εναπόθεσαν ή όχι οχήματα του Δήμου τα κλαδέματα κλπ. στο συγκεκριμένο σημείο, όπως καταγγέλλεται στο διαδίκτυο, που η ενέργεια αυτή έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός παράνομου σημείου και εστίας απόθεσης και άλλων αποβλήτων;;

Ερώτημα δεύτερον: Έχεις δημιουργήσει "Πράσινα Σημεία" ως οφείλεις σύμφωνα με τη νομοθεσία;;  

Ερώτημα τρίτον:  Έχεις καταρτίσει και δημοσιεύσει επίσημα Κανονισμό Καθαριότητας ως οφείλεις, σύμφωνα με τη νομοθεσία, ώστε να τον εφαρμόσουν οι δημότες σου κι εσύ... και να επιβληθούν τυχόν κυρώσεις στους παραβάτες;; 

Θα πρέπει όλοι μας να κοιταχτούμε στον καθρέφτη.

Ντροπή και μόνο ντροπή!

Γιάννης Ντούρμας

τ. Υποψήφιος Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Αλιβερίου