Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2020

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ... ΠΡΟΣΔΟΚΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ


Την κατήφεια με την οποία μας φορτώνει ο μακρύς χειμώνας των δύσκολων καιρών, μόνο η φύση, ακόμη και αυτή του φθινοπώρου, -την οποία κακώς την χαρακτηρίζουν πολλοί ως «καταθλιπτική»- μπορεί να απομακρύνει την «…κατάθλιψη», που όλο και περισσότερο μας απειλεί!!

Γιατί μόνο σύγκρυο μπορεί να μας πιάσει όταν ακούμε τα περί «κρουσμάτων», του τούνελ του «φόβου», που καθημερινά επαναλαμβάνουν με φορτικότητα οι «δημοσιογραφικοί νεκροθάφτες» των «τηλεοπτικών δελτίων κηδειών»!

Αλλά, τα «τούνελ» σίγουρα έχουν και έξοδο!!

Αγνοούμε την τηλεόραση που μας φορτώνει φόβο στην καρδιά μας!!

Θωρακιζόμαστε και θα ξαναβρούμε την δοκιμασμένη αισιοδοξία μας!!

Ζούμε το τώρα!!.. Ζούμε τη στιγμή, γιατί αυτή έχει αξία!!..

Η επιστροφή στη φύση, στη μοναδική ελληνική ύπαιθρο, στις ομορφιές του τόπου μας, -κατανοώντας τις δυσκολίες- ίσως συντείνει στην απομάκρυνση του ψυχολογικού βιασμού και ίσως «λαμπικάρει» το μυαλό μας για κρίσιμες αποφάσεις κι αν χρειαστεί και πιθανές αναθεωρήσεις των μέχρι σήμερα επιλογών μας!!

ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!!

Οι ερασιτεχνικές ΦΩΤΟ… από τον όμορφο Κάραβο στο Αλιβέρι!!   ...Όλα μου φαίνονται όπως παλιά!!  ...Ξεχνώ και διώχνω από το μυαλό μου τ' άσχημα του καιρού!!

Μια Καλημέρα καρδιάς γεμάτη χαμόγελα!!!

Αλιβέρι, 25 Νοεμβρίου 2020

Γιάννης Ντούρμας













Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2020

Τελειώστε το έργο της Πλατείας Ζωντού και Λεωφόρου ΔΕΗ στο Αλιβέρι, ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!!


Αν ακούει κάποιος εκεί στο Δήμο Κύμης Αλιβερίου, ...μέχρι να μεταμορφώσετε την πόλη μας σε Παρίσι!! 

Παράκληση, να σταματήσετε την προχειρότητα, μην αυτοσχεδιάζετε άλλο και να φέρετε εις πέρας επιτέλους  ολόκληρο το έργο της Πλατείας Ζωντού και Λεωφόρου ΔΕΗ στο Αλιβέρι. Την ανάπλαση στον Περιφερειακό δρόμο (σε όλο το μήκος του), μέχρι το 1ο Νηπιαγωγείο Αλιβερίου, όπως προβλέπεται, μαζί με την κατασκευή κυκλικού κόμβου, νησίδων ασφαλείας και σωστών πεζοδρομίων (πλάτος, ύψος, κλίση κλπ), με τους όρους που δημοπρατήθηκε και σύμφωνα με τις μελέτες και τις ισχύουσες πολεοδομικές απαιτήσεις.  

Παράκληση, επιτέλους να βάψετε σωστά και τους δρόμους με γραμμές, από την ειδική μπογιά και να μεριμνήσετε για την μελέτη και την τοποθέτηση της απαιτούμενης, επίσης σωστής οριζόντιας και κατακόρυφης σήμανσης, σε όλο το μήκος του οδικού δικτύου της διασταύρωσης, τόσο προς Λέπουρα, όσο και προς Άγιο Λουκά, όπως ορίζει ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας. Γιατί εάν γίνει κάποιο δυστύχημα το κρίμα θα είναι στο λαιμό σας.

Ο κίνδυνος για τους διερχόμενους πεζούς και τα οχήματα εξακολουθεί να είναι υπαρκτός. Κάθε πρωί, δεκάδες μαθητές αλλά και γονείς κινδυνεύουν να πάνε στα γύρω σχολεία, (1ο Νηπιαγωγείο & Γυμνάσιο Αλιβερίου), αφού δεν έχουν σχεδιαστεί ασφαλείς διαδρομές προς αυτά.

Ας αντιληφθούν οι αρμόδιοι εκεί στο Δήμο Κύμης Αλιβερίου, ότι έχουν απαξιώσει το συγκεκριμένο έργο για πολλά χρόνια, για τους γνωστούς σε αυτούς λόγους (επαναδημοπράτηση, δήθεν βελτιώσεις, τροποποιήσεις κοκ), ενώ σύμφωνα με την σύμβαση της 2/10/2017, έπρεπε να είχε ήδη παραδοθεί μέχρι την 2/10/2018, γεγονός που αποδεικνύει την απόλυτη αδιαφορία. Η μεγάλη καθυστέρηση δημιουργεί πολλά ερωτηματικά και δείχνει ότι δεν υπάρχει μέριμνα, δεν ασχολείστε, δεν μπορείτε να τα καταφέρετε. Επίσης, δημιουργείται η εντύπωση ότι κινείστε απαξιωτικά και ερασιτεχνικά, σε μια προσπάθεια της Πρωτοβουλίας Πολιτών περιοχής «Στενού», που έχει προηγηθεί και μελετήθηκε το έργο από το 2011, με τεράστια αλληλογραφία προς τις αρμόδιες αρχές και τον Συνήγορο του Πολίτη.

Ας κατανοήσει τέλος πάντων η εξουσία του Δήμου, ότι στερούν από τους συμπολίτες και τους επισκέπτες τα οφέλη αυτού του σημαντικού έργου, το οποίο αφορά την ποιότητα της ζωής τους, που για την ολοκλήρωσή του είχε εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση, από προηγούμενες δημοτικές αρχές, προϋπολογισμού περίπου 500.000 ευρώ, (75% ΔΕΗ & 25% ΣΑΤΑ).

Η ανικανότητα της Δημοτικής Αρχής, να ολοκληρώσει τόσα χρόνια μια απλή αναπτυξιακή παρέμβαση, δαπανώντας σχεδόν μηδενικούς ιδίους πόρους, ας μην την εξοικειώνει με την ανεπάρκειά της.

Όπως εξελίσσεται μέχρι σήμερα το έργο, χωρίς να ξέρουμε πως θα είναι η τελική του μορφή, εύκολα παρατηρεί κάποιος πολλές κακοτεχνίες, προβληματικές διαμορφώσεις, αστοχίες και παραλείψεις, που έχουν άμεσο αντίκτυπο στη λειτουργικότητά του κατά τη χρήση, και δημιουργούν κινδύνους στην ασφάλεια των πεζών και των οχημάτων.  

Προσδοκούμε λοιπόν, ότι κάποτε η Δημοτική Αρχή, θα δείξει επιτέλους την στοιχειώδη ευαισθησία, την σοβαρότητα αλλά και την υπευθυνότητα να ολοκληρώσει αυτό το σημαντικό έργο στο Αλιβέρι, σύμφωνα με τις απαιτούμενες τεχνικές προδιαγραφές. Χωρίς κακοτεχνίες και προχειρότητα, για την ασφάλεια των πολιτών, επισημαίνοντας ότι οι εμπλεκόμενοι, ειδικά οι αρμόδιοι που θα παραλάβουν το έργο, δεν θα χρειαστεί να τρέχουν... για να δίνουν περαιτέρω διευκρινίσεις...!!

Υπενθυμίζουμε, ότι τα έργα τα πληρώνουμε εμείς οι δημότες και απαιτούμε να τηρούνται αυστηρά οι απαιτούμενες τεχνικές προδιαγραφές και οι απαιτήσεις προσβασιμότητας, όπως ορίζονται στην Ελληνική νομοθεσία και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το ζήτημα της ασφάλειας της ζωής και της ασφαλούς μετακίνησης των πολιτών στο Αλιβέρι, και όχι μόνο, δεν μπορεί να περιμένει άλλο.

Κάντε κάτι, ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!!

ΤΟ ΑΛΙΒΕΡΙ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΥΧΗ!!

(Υ.Γ.): Παράκληση επίσης, αν ακούει κάποιος υπεύθυνος από τον Δήμο, ας σηκωθεί από την καρέκλα του ή τον καναπέ του και να κάνει κάτι ώστε να φύγει ο στύλος της ΔΕΗ, αυτός που είναι φυτεμένος στη μέση του δρόμου, αυτός που στέκεται εκεί όρθια, επικίνδυνα, εδώ και χρόνια, στην είσοδο του «MY MARKET» Αλιβερίου, ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!!! (Είναι πολύ επικίνδυνος, ιδιαίτερα τη νύχτα).

Γιάννης Ντούρμας

τ. Υποψήφιος Σύμβουλος δημοτικής Κοινότητας Αλιβερίου





Απάντηση Δ/νσης Τεχν. Υπηρεσιών
Π.Ε. Ευβοίας


Aaa
Ο φυτεμένος στύλος, επικίνδυνα στη μέση του δρόμου έξω από το Σ/Μ "MY MARKET"






Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2020

"Διάλεξε μια δουλειά που σ' αρέσει και δεν θα χρεαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα" (Κομφούκιος)


Πω
ς όμως θα βρω αυτό που μ΄αρέσει; Υπάρχει η τέλεια δουλειά;

Κάποιος μου είχε πει ότι οι τέλειες δουλειές είναι όσοι είναι και οι άνθρωποι. Είναι όμως έτσι;

Η ευτυχία είναι το σημαντικότερο. Σε ότι κάνουμε και το τι κάνει τον καθένα ευτυχισμένο είναι υποκειμενικό και το πόσο ευτυχισμένους μας κάνει η δουλειά μας δεν εξαρτάται μόνο από ένα κριτήριο.

Αξιολογείστε τη δουλειά σας όχι μόνο με ένα κριτήριο, αλλά με αυτά που ενδιαφέρουν τον καθένα μας. Για τον κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικά τα κριτήρια καθώς και η βαρύτητα που έχει το καθένα.

Πάμε λοιπόν να δούμε μερικά κριτήρια αξιολόγησης, που πιστεύω ότι είναι κοινά στους περισσότερους ανθρώπους κι είναι καλό να τα έχουμε υπόψη μας πριν αναζητήσουμε την δουλειά των «ονείρων» μας.

Ξεκινάμε με το αντικείμενο της εργασίας. Πόσο πολύ μας ενδιαφέρει; Πόσο δύσκολη θα είναι η δουλειά μας; Αν θα είναι για πάντα δύσκολη, γιατί στις αρχές όταν πιάνουμε καινούρια δουλειά μπορεί να μας φαίνεται απείρως δύσκολη, μετά από λίγο χρόνο όμως, μπορεί να είναι παιχνιδάκι.

Η τυποποίηση των διαδικασιών. Αν είναι ξεκάθαρο τι πρέπει να κάνουμε, ή κάθε μέρα ψαχνόμαστε.

Φυσικά, οι αποδοχές. Τα χρήματα που βγάζουμε είναι αρκετά για να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε; Είμαστε ικανοποιημένοι από τα χρήματα που βγάζουμε;

Η συνέπεια στις πληρωμές. Λαμβάνουμε αυτά τα χρήματα στην ώρα τους, ή έχουμε ένα καλό μισθό και πληρωνόμαστε κάθε έξι μήνες κι αν; Αυτά ισχύουν φυσικά και για τους επιχειρηματίες έτσι; Αν πληρωνόμαστε στην ώρα μας από τους πελάτες μας.

Επίσης, από τα πιο σημαντικά, είναι το περιβάλλον εργασίας, οι εγκαταστάσεις. Νοιώθουμε ωραία στο χώρο που εργαζόμαστε, μας αρέσει;

Σχετικά με τους ανθρώπους, οι συνάδελφοι. Πως νοιώθουμε με τους συναδέλφους μας; Υπάρχει συμπάθεια μεταξύ μας; Υπάρχει βοήθεια; Υπάρχει συνεργατικότητα;

Το ίδιο ισχύει και για τα στελέχη. Πως νοιώθουμε με τους ανωτέρους μας; Πόσο πολύ νοιώθουμε ότι νοιάζονται για εμάς; Μας ακούνε; Πόσο χώρο μας δίνουν στη δουλειά μας και γενικότερα πως νοιώθουμε με αυτούς; Το ίδιο αν έχεις επιχείρηση, με τους συνεργάτες σου, τους προμηθευτές σου. Χαίρεσαι που τους βλέπεις κάθε φορά; Πως νοιώθεις με τη συνεργασία, τα πάτε καλά ή μαλώνετε κάθε μέρα;

Ο σκοπός της εργασίας. Η προσφορά στην κοινωνία και η προσφορά στο περιβάλλον παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο.

Ο χρόνος και η εποχικότητα. Επίσης ένας σημαντικός παράγοντας, τον οποίο πρέπει να λάβουμε υπόψη μας. Θέλουμε να δουλεύουμε το πρωί; Θέλουμε να δουλεύουμε το απόγευμα,  ή το βράδυ ή ελεύθερο ωράριο;

Η περίοδος εργασίας. Μας ενδιαφέρει να δουλεύουμε όλο το χρόνο, ή μόνο το καλοκαίρι, ή μόνο τον χειμώνα;

Η ατομική εξέλιξη. Πόσο καλύτεροι άνθρωποι θα γίνουμε μέσα από τη δουλειά μας; Υπάρχει εκπαίδευση; Θέλουμε περισσότερα πράγματα από τη δουλειά μας; Βελτιωνόμαστε σε διάφορους τομείς; Κοινωνικοποιούμαστε από τη δουλειά μας; Μπορούμε να κάνουμε νέες γνωριμίες που θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε τη προσωπική μας ζωή;

Η θέση εργασίας. Ένα άλλο σημαντικό κριτήριο. Έχει προοπτικές εξέλιξης; Υπάρχει σταθερότητα; Εξασφαλίζεται η μονιμότητα, που είναι σημαντικό για πολλούς; Πόσο ρίσκο έχει; Για τους επιχειρηματίες και για τους εργαζόμενους.

Η θέση στην κοινωνία. Κι αυτό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε κάποιους, η αναγνωρισιμότητα που έχουν μέσα από τη δουλειά τους.

Ένα καθημερινό και πρακτικό, η διεύθυνση της εργασίας μας. Πόσο μακριά απέχει από το σπίτι μας; Πόσο χρόνο αφιερώνουμε για να μεταβούμε; Τι μέσον θα χρησιμοποιήσουμε για να πάμε και πόσο το κόστος; Θα είναι η δουλειά μας εκεί για πάντα;

Ακόμα και η διασκέδαση, είναι κριτήριο για πολλούς. Τι εμπειρίες ζούμε μέσα από τη δουλειά μας; Ταξιδεύουμε; Συμμετέχουμε σε εκδηλώσεις; Είναι χρόνος κι αυτός της ζωής μας. 

Οτιδήποτε είναι σημαντικό για τον καθένα, πρέπει να το εκλάβει ως ένα κριτήριο και να αξιολογήσει την μελλοντική δουλειά του, ή τη δουλειά που έχει. 

Όλα αυτά λοιπόν είναι κριτήρια για να κάνουμε κάτι πάρα πολύ σημαντικό και να είμαστε ευτυχισμένοι από τη δουλειά μας.

Ακούω συνεχώς τα νέα παιδιά να βλέπουν το μέλλον τους όσο πιο μακριά. Μακριά από τον τόπο τους, μακριά από την Ελλάδα.

Ακούμε κάποιες φορές ότι ο τάδε ή η τάδε είναι στο εξωτερικό και λαμβάνει 3.000 ή 4.000 ευρώ το μήνα, το αναπαράγουμε σε συζητήσεις και μένουμε σε αυτό, έναν αριθμό. Δεν εξετάζουμε όμως πόσο ευτυχισμένος είναι ο τάδε ή η τάδε και εν τέλει στον τόπο που μένει. Αν του λείπει η χώρα του, αν του λείπουν οι δικοί του άνθρωποι, η θέση που έχει στη κοινωνία εκεί, κι αν τα χρήματα εκεί, που για μας είναι πολλά, αν του αρκούν για να ζει εκεί αξιοπρεπώς ή όπως θα ήθελε. Αν το μέρος του προσφέρει κατάλληλες συνθήκες για να κάνει αύριο μεθαύριο την οικογένειά του. Αν θα ήθελε τα παιδιά του να μεγαλώσουν εκεί. Πράγματα τα οποία εμείς δεν τα ξέρουμε εκείνη την ώρα και εστιάζουμε μόνο σε ένα.

Εγώ πάντως, βάζω ένα σπουδαίο παράγοντα, που είναι η ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ.  Κάνε κάτι που αγαπάς στο τόπο που αγαπάς. Θεωρώ ότι είναι κάτι που πολλαπλασιάζει τα οφέλη σε όλα.

Προσωπικά, επειδή είμαι λίγο τοπικιστής, πιστεύω, ότι στην Εύβοια μια ζωή δεν φτάνει. Επιβάλλεται να αγαπήσουμε αυτό το μέρος. Διαπιστώνουμε καθημερινά πόσο σημαντικό είναι να μένει κάποιος στο νησί της Εύβοιας. Έχουμε το δεύτερο μεγαλύτερο νησί στην Ελλάδα, το έκτο μεγαλύτερο στη Μεσόγειο με πρόσβαση όλο το 24ωρο, μικρές αποστάσεις από την Αθήνα και το διεθνές αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος για σύνδεση με πολλούς προορισμούς στο εσωτερικό και εξωτερικό. Έχουμε τον ήλιο, έχουμε φυσική ομορφιά, έχουμε δύο θάλασσες (Ευβοϊκό και Αιγαίο), όμορφες παραλίες, αλλά και ορεινό όγκο, έχουμε μεσογειακό κλίμα, είναι ασφαλές, με χαμηλό κόστος ζωής, ιδανικές συνθήκες για την οικογένεια. Ιδανική τοποθεσία που μπορεί να συνδυάσει κάποιος τους δύο βασικούς παράγοντες, την αγάπη για τον τόπο και την αγάπη για την δουλειά του. 

Σήμερα, μέσα από τις νέες τεχνολογίες μπορούμε να εκμεταλλευθούμε ακόμα περισσότερα πλεονεκτήματα, διότι μας δίνεται η δυνατότητα να μένουμε εδώ και να δουλεύουμε για οπουδήποτε θελήσουμε. Μπορούμε να το πετύχουμε αυτό μέσα από το ιντερνέτ. Υπάρχουν πλέον πάρα πολλές δουλειές στο εξωτερικό, που μπορεί να μένεις εδώ και να εργάζεσαι και κάπου αλλού, έχοντας τις απολαβές του εξωτερικού και ταυτόχρονα τα πλεονεκτήματα του να μένεις εδώ. Να κάνεις κάτι που σου αρέσει, να εξάγεις π.χ. υπηρεσίες ή προϊόντα σε χώρες που είναι η αγορά και με αυτό που κάνεις να μένεις στο νησί της Εύβοιας, ιδανικό μέρος και για διακοπές, αλλά και για εργασία.

Στόχος μας, είναι να έρθει κάποτε μια μέρα, να είναι Κυριακή και να μη μας νοιάζει αφού η επόμενη μέρα είναι η Δευτέρα. Να μην ανυπομονούμε την Δευτέρα πότε θα έρθει η Παρασκευή, για να έχουμε τον ελεύθερο χρόνο του Σαββατοκύριακου, ώστε να κάνουμε αυτά που μας αρέσουν, να βρεθούμε με τους φίλους, να διασκεδάσουμε, να ζήσουμε εμπειρίες και ανεμελιά. Να κάνουμε λοιπόν την Δευτέρα Παρασκευή!!!

Αλιβέρι, 12 Νοεμβρίου 2020

Γιάννης Ντούρμας



Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020

Μήνυση κατά δημότη! ...και επιχείρηση φίμωσης της δημόσιας πολιτικής κριτικής στο δήμο Κύμης Αλιβερίου;


Οι πολίτες ως μέλη του εκλογικού σώματος δεν ασκούν την κυριαρχία τους μόνο τη στιγμή της κάλπης, αλλά οφείλουν να ελέγχουν τους εκλεγμένους αξιωματούχους, ασκώντας ταυτόχρονα σφοδρότατη κριτική εναντίον τους.

Ο περιορισμός αυτού του είδους δικαιώματος ισοδυναμεί με περιορισμό της λαϊκής κυριαρχίας. 

Επομένως, πολίτες που ενδιαφέρονται για την ευημερία του τόπου τους, μπορούν να ασκήσουν κριτική σχετικά με πράξεις και συμπεριφορές δημοσίων προσώπων που ενδιαφέρουν το κοινωνικό σύνολο, ακόμη και αν ασκούν οξεία κριτική και χρησιμοποιούν δυσμενείς χαρακτηρισμούς. 

Η  υποβληθείσα μήνυση για «ενδεχόμενη συκοφαντική δυσφήμιση» από τον «άρχοντα» του δήμου μας κατά του «ύποπτου» συνδημότη μας Σταμάτη Μ., γνωστού κοινωνικού αγωνιστή με τον γνωστό πολιτικό επικριτικό λόγο που τον χαρακτηρίζει, τις δημόσιες θέσεις του και την σκληρή αξιολογική κριτική του, στα κείμενα που κατά καιρούς έχει αναρτήσει -και «εκνεύρισε» τον «δημοκράτη» δήμαρχο-, συνιστά, κατά την άποψή μου, ευθεία απειλή των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του πολίτη, να ασκεί τον έλεγχο και την κριτική του ελεύθερα στα εκάστοτε δημόσια πρόσωπα και έχει ως αποκλειστικό σκοπό την φίμωση της ελευθερίας του λόγου και της κριτικής.

Αντί ο αξιωματούχος πρωταγωνιστής να ακούει με προσοχή τα κακώς κείμενα και όλα όσα καυτηριάζονται, τα οποία διαχρονικά και ακαταπαύστως καταγγέλλονται τόσο από τον συγκεκριμένο δημότη, όσο και από άλλους συνδημότες, η μεθόδευση με μήνυση, καταδεικνύει την προσπάθειά του να τρομοκρατήσει και να φιμώσει κάθε ανεξάρτητη μαχόμενη φωνή, που ασχολείται ενεργά με τα προβλήματα του τόπου και αποκαλύπτει τις ευθύνες για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο δήμος μας.  

Δυστυχώς, για τον τόπο μας, το «ενιαίο κέντρο αποφάσεων & παρακολούθησης», το οποίο επικουρείται από «στρατευμένους κονδυλοφόρους, αργυρώνητα παπαγαλάκια και νοικιασμένους χειροκροτητές», -δυστυχώς για όλους αυτούς και για όλους τους δημότες,- προσπαθούν να μετατρέψουν την δημόσια πολιτική και αξιολογική κριτική σε ποινικά κολάσιμη πράξη, με κυρίαρχο στόχο την φίμωση κάθε διαφορετικής φωνής… και όσοι «ενοχλητικοί πολίτες», τολμούν να κρίνουν την διοίκηση του δήμου και τον τρόπο διαχείρισης των ζητημάτων που απασχολούν τον τόπο και τους δημότες, αποτελούν τον «κοινό εχθρό» τους.

Καλό θα ήταν κάποιοι οι οποίοι κατέχουν δημόσια αξιώματα να κατανοήσουν, ότι οι πολίτες δεν μπορούν να ξαπλώσουν στον "καναπέ της υποταγής", να φοβούνται και να σωπαίνουν, αλλά ως ενεργοί δημότες, επιδιώκουν πάντα δημόσια και στο φως της ημέρας, να διεκδικούν την δημοκρατία, την αλήθεια και τη συμμετοχή στην πολιτική και κοινωνική ζωή, για το καλό αυτού του τόπου. Ο έντονος έλεγχος και η αξιολογική κριτική στα πλαίσια της άσκησης των καθηκόντων τους, για τις πράξεις και τις παραλήψεις τους, είναι αυτονόητη και ο διάλογος είναι η ζωογόνα δύναμη για την κάθε κοινωνία.

Τέλος, έχω την εντύπωση ότι ο κύριος Δήμαρχος, αντί να ενώνει..., δυστυχώς, για άλλη μια φορά, δεν φέρθηκε ούτε "δημοκρατικά", ούτε "ψύχραιμα"...!!!

(ΥΓ-1). Σας καλώ να θέσετε στον εαυτό σας τα εξής ερωτήματα.

Έχουμε σε μια κοινωνία δικαίωμα να εκφράζουμε την αξιολογική κρίση μας ή την καταφρονητική γνώμη μας που έχουμε για τα εκλεγμένα δημόσια πρόσωπα; ΝΑΙ ή ΟΧΙ;

Κατά πόσο ένα κείμενο από τα πολλά που έχουν αναρτηθεί μέχρι σήμερα, με δυσφημιστικές αξιολογικές κρίσεις που γίνονται για την άσκηση εξουσίας, μπορεί να θεωρηθεί επιλήψιμο;

Μπορείτε να προβλέψετε, με σχετική ακρίβεια, τη δικαστική κρίση για το κατά πόσο ένα κείμενο προστατεύεται ή όχι από την ελευθερία του λόγου;

Ας μη βιαστούμε να απαντήσουμε..., λέγοντας, ότι πρέπει να προστατεύεται η τιμή και η υπόληψη του καθενός....

(ΥΓ-2). Πάντως η αίσθησή μου είναι ότι το αδίκημα της εξύβρισης ή της συκοφαντικής δυσφήμισης έχει πλέον περιοριστεί μόνο στο γραπτό λόγο. Πολύ σπάνιες είναι οι υποθέσεις εξύβρισης για κάτι που ακούστηκε στο καφενείο ή σε μια κοινωνική συνάντηση, γιατί οι περισσότεροι πολίτες δεν κάθονται να "ψειρίσουν" την έκφρασή τους, πετούν ένα... "μαλάκας" και... ξεμπερδεύουν με την κρίση τους για τον άλλον. Κι αυτό σημαίνει ότι και στην καθημερινότητα της κοινωνικής ζωής είναι αποδεκτές οι διάφορες κρίσεις, ακόμα κι όταν αυτές εκφράζονται με πάθος και οξύτητα, ακόμα κι αν είναι υβριστικές.

Γιάννης Ντούρμας

τ. υποψήφιος Σύμβουλος Κοινότητας Αλιβερίου.





 


Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2020

Οι ρουφιάνοι του Αλιβερίου (Σοβαρότατο αντιδημοκρατικό συμβάν)

Οι καταδόσεις μέσω κινητού τηλεφώνου, της φωτογραφίας του καταστήματος και της αθέμιτης παρακολούθησης της προφορικής συνομιλίας των πελατών σε αυτό, χωρίς να το γνωρίζουν οι πελάτες, που έκανε χθες (10/10/20) το μεσημέρι, ο ρουφιάνος χωρίς κουκούλα, (ο οποίος αποκαλύφθηκε - το γνωρίζει ότι τον γνωρίζουν - άλλωστε κι ο ίδιος το ομολόγησε, όμως το αποδεικνύουν ακράδαντα τα ίχνη που ο ίδιος άφησε, όσο κι αν προσπαθήσει να κρυφτεί), προς τον κ. Αγγελή, έμμισθο ειδικό συνεργάτη του κυρίου Δημάρχου, ο οποίος παρέλαβε τα προϊόντα της ρουφιανιάς και τα χρησιμοποίησε για να βλάψει πολίτες/πελάτες και επαγγελματία στο Αλιβέρι. 

Οι ενέργειες αυτές αποτελούν μια προαποφασισμένη και σκόπιμη προσπάθεια, παρακολούθησης προσώπων (πελατών), με στόχο την ακραία σπίλωση και προσβολή της προσωπικότητάς των. 

Πράξεις οι οποίες είναι ποινικά κολάσιμες και ξεφεύγουν πλήρως τόσο από τα καθήκοντά του στο Δήμο, όσο και από τα ανεκτά όρια της δημοσιογραφικής κριτικής και δεοντολογίας στα διαδικτυακά δημοσιογραφικά μέσα που έχει προβάλει την ανάρτηση, σε μια άνευ προηγουμένου οργανωμένη επιχείρηση συκοφάντησης πολιτών (επαγγελματία - πελατών).

Το κείμενο της ανάρτησης, χωρίς αμφιβολία, διαχέεται από πλήρη διαστρέβλωση αλήθειας, καθόσον περιέχει αναληθείς ισχυρισμούς και προσβλητικά σχόλια, με τη χρήση συκοφαντικών εκφράσεων που θίγουν την τιμή και την υπόληψη πολιτών (πελατών - επαγγελματία).

Ύστερα από τα παραπάνω γεννάτε η δυνατότητα στους πολίτες/πελάτες και επαγγελματία του καταστήματος, να προσφύγουν για κάθε νόμιμο δικαίωμά τους ενώπιον των ποινικών και αστικών δικαστηρίων. 

Είμαστε στην αναμονή για να δούμε αν θα αφαιρεθεί τελικά η συγκεκριμένη ανάρτηση, αν θα υπάρξει κάποια συγνώμη, τι θα πράξει ο κ. Δήμαρχος και πως θα τοποθετηθούν όλοι οι εκλεγμένοι σύμβουλοι (συμπολίτευση - αντιπολίτευση), για το τόσο σοβαρό ζήτημα.

(Υ.Γ.): "Από μικρός, από το Δημοτικό, σιχαινόμουν τους ρουφιάνους, αυτά τα σιχάματα, πάρα πολλά, γενικά, που πρόθυμα, σήκωναν το χέρι και με αστραπιαία ταχύτητα και πάθος έδειχναν κάποιον, για ανώδυνα θέματα, προφανώς στα χρόνια του Δημοτικού.

Σιχαινόμουν και την πράξη αυτή καθ' αυτή, αλλά κυρίως σιχαινόμουν την ικανοποίηση που είχε η μούρη τους αμέσως μετά την πράξη αυτή. Αυτό το νικηφόρο ύφος σα να είχαν κάνει πολύ μεγαλειώδες και πάρα πολύ σημαντικό και κυρίως καλό.

Αυτά τα σιχάματα, αυτές τις πρόστυχες και δυστυχισμένες ψυχές και μούρες και μυαλά τα ένιωθα πάντα απέναντι, ποτέ δεν μπορούσα να ταυτιστώ, ποτέ δεν τους χώνευα, φαντάζομαι και πολύς κόσμος κι όχι μόνο εγώ.

Μεγαλώνοντας μετά, όταν ωριμάσαμε, μάθαμε ότι και στα χρόνια της κατοχής αυτά, τα σιχάματα πάλι έστελναν αγωνιστές στο εκτελεστικό απόσπασμα, συνήθως φορώντας κουκούλα τότε, σήκωναν το χέρι και το δάκτυλο κι έδειχναν τον πατριώτη που είχε αντισταθεί στο Γερμανό κατακτητή. 
Κάτι αντίστοιχο, χωρίς κουκούλες, είχε γίνει και στα χρόνια της Χούντας."

ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ!!!

Γιάννης Ντούρμας
τ. Υποψήφιος Σύμβουλος Κοινότητας Αλιβερίου


Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020

Κάνει τη δουλειά η Περιφέρεια, ...και άλλοι επιδιώκουν τα "παλαμάκια" στο Αλιβέρι


Ενώ η Κοινότητα Αλιβερίου ήταν και εξακολουθεί να είναι ΑΠΟΥΣΑ από τα ζητήματα της περιοχής του Αλιβερίου, με ένα έξυπνο επικοινωνιακό
τρόπο προσπαθούν να κρύψουν την ανεπάρκειά τους και να ισχυρίζονται σήμερα ότι προχώρησαν τα αντιπλημμυρικά έργα από την Κοινότητα Αλιβερίου ή τον Δήμο, όταν ποτέ τους, όσο είχαν την αρμοδιότητα τα προηγούμενα χρόνια, δεν ενδιαφέρθηκαν για το σοβαρό αυτό ζήτημα. 

Διαβάζοντας το κείμενο που δημοσίευσε, διαπιστώνει κανείς, λοιπόν, πως τα αντιπλημμυρικά έργα που έγιναν πρόσφατα, αλλά και πέρσι το 2019, στον ποταμό Ίμβρασο στο Αλιβέρι και στα οποία σπεύδουν να φωτογραφηθούν, δρομολογήθηκαν από την Κοινότητα Αλιβερίου ή τον Δήμο.

Νομίζω ότι αξίζει να γνωστοποιήσω, ώστε να γνωρίζουν οι δημότες της περιοχής Αλιβερίου, πως η όλη διαχείριση των ρεμάτων και τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, περιήλθε στην αρμοδιότητα της Περιφέρειας στα τέλη του 2018 με το Ν.4555/18. Μέχρι τότε αρμόδιοι για τα έργα ήταν οι Δήμοι.

Στο σημείο αυτό θέλω να επισημάνω ότι από το 2018 καταβλήθηκε, από εμένα ως εκπροσώπου της Πρωτοβουλίας Πολιτών Περιοχής "Στενού" Αλιβερίου, μέσω της Περιφέρειας και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, κάθε δυνατή προσπάθεια με επιστολές διαμαρτυρίας και υπομνήσεις, ώστε να προχωρήσουν αντιπλημμυρικά έργα και να καθαριστεί ο ποταμός Ίβρασος σε όλο το μήκος του, ώστε να προστατευθούν άνθρωποι και περιουσίες στο Αλιβέρι από ενδεχόμενη πλημμύρα. 

ΠΡΟΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΩ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ: 

  1. Η από 19-10-18 Επιστολή διαμαρτυρία μας, με αριθμό πρωτ. 16418. 

  2. Η από 24-10-19 Επιστολή υπόμνησής μας.

  3. Το υπό αριθμό πρωτ. 8004/9-11-18 έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας.

Για το έργο αυτό, αρμοδιότητας και πρωτοβουλίας της Περιφέρειας, το οποίο θεωρείται αυτονόητο, φωτογραφίζονται σήμερα άλλοι, (αυτοί που τα προηγούμενα χρόνια, όταν είχαν την αρμοδιότητα, δεν έκαναν τίποτα) ...και γίνεται για άλλη μια φορά ένα επικοινωνιακό τέχνασμα από τους αρμόδιους της Άμεσης Επέμβασης της Κοινότητας Αλιβερίου.

Εκεί καταντήσαμε… επιδιώκουν να… «βαρέσουμε» σε άλλους παλαμάκια, ενώ κάνει αθόρυβα τη δουλειά της η Περιφέρεια.

Γιάννης Ντούρμας

τ. Υποψήφιος Κοινότητας Αλιβερίου




Πατήστε: Σχετικό δημοσίευμα:


Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020

Το Αλιβέρι στο μηδέν

Για να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής ενός τόπου, αναδεικνύεις τον πολιτισμό στον δημόσιο χώρο του.


Η ποιότητα ζωής στην περιοχή του Αλιβερίου -και όχι μόνο-, έχει εξαφανιστεί.

Αδιαφορία για το πράσινο, την καθαριότητα, το περιβάλλον, τον αστικό εξοπλισμό και άλλων υποδομών, όπως, χώροι στάθμευσης, πεζοδρόμια, διαβάσεις πεζών, διαγραμμίσεις οδών, σωστή οδική σήμανση και τόσα άλλα…

Ελάχιστα είναι αυτά που προσφέρει η πόλη του Αλιβερίου, τα οποία μπορούν να κάνουν τη ζωή των δημοτών πιο εύκολη…

Μια πόλη στη μαύρη εγκατάλειψη, δίχως ταυτότητα!

Όσο για το ζήτημα της κάθε είδους ρύπανσης και προσβολής του περιβάλλοντος στο Αλιβέρι, είναι μια θλιβερή ιστορία με πολλά ερωτηματικά και οι αρμόδιοι οφείλουν να δώσουν τεκμηριωμένες εξηγήσεις, διότι καθήκον και αποστολή τους είναι να υπερασπίζουν την υγεία και τα συμφέροντα των δημοτών. 

Το σημαντικότερο..! Η πλήρης αδιαφορία και ο αυτοσχεδιασμός των αρμοδίων παντού. 

Αυτοσχεδιασμός και για την ολοκλήρωση του σημαντικού έργου της πλατείας Ζωντού, στην είσοδο της πόλης και της Λεωφόρου ΔΕΗ, προς Άγιο Λουκά, του οποίου η χρηματοδότηση είχε εξασφαλιστεί από προηγούμενες δημοτικές αρχές, προυπολογισμού περίπου 500.000 €, (75% ΔΕΗ & 25% ΣΑΤΑ).

Γνωρίζει κάποιος εκεί στο δήμο να μας πει όλη την ιστορία και την αλήθεια για την μέχρι σήμερα πορεία του έργου αυτού και
ποιά θα είναι η τελική μορφή του συνολικά, συμπεριλαμβανομένου και του οδικού περιβάλλοντος με τον κυκλικό κόμβο, που προβλέπει η μελέτη, όπως δημοπρατήθηκε, στη διασταύρωση του 1ου Νηπιαγωγείου Αλιβερίου;

Που δεν αυτοσχεδιάζουν οι αρμόδιοι;... Στο σχεδιασμό! 

...Και οι "άρχοντες" του Δήμου μας, -με την αύρα του άφθαρτου-, άριστοι στην επικοινωνιακή πολιτική που επιδιώκουν το "χειροκρότημα" στο κάθε ασήμαντο και αυτονόητο, επαναπαύονται στο ντιριντάχτα, στις φωτογραφήσεις, στα like και στα παλαμάκια, από τους "στρατευμένους κονδυλοφόρους... και τα αργυρώνητα παπαγαλάκια", ενώ η κατάντια της περιοχής του Αλιβερίου είναι επιεικώς τραγική σε όλα τα επίπεδα... και η πορεία στον αυτόματο συνεχίζεται! 

Πρότυπο πολιτικής συμπεριφοράς που έχει επικρατήσει σε μια κοινωνία, ...με την σιωπηρή συμφωνία μεταξύ των μελών της.

Γιάννης Ντούρμας
τ. Υποψήφιος σύμβουλος Δημοτικής κοινότητας Αλιβερίου

ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ: