"Κοινωνικά δίκτυα και ψηφιακοί φίλοι"

Κάποιοι τα χαρακτηρίζουν σαν ψηφιακά καφενεία, άλλοι τα αντιμετωπίζουν σαν ένα αθώο κουτσομπολιό, ενώ για κάποιους αποτελούν μια νέα εξουσία.

Γέμισε η ζωή μας με πατήματα στα πλήκτρα, με φλερτ... στα likes… στις καρδούλες... στα άοσμα ηλεκτρονικά λουλούδια... στα posts... και η παρέα μας ολοένα μεγαλώνει με καινούργιους «ψηφιακούς» φίλους.

Πόσα like μας έκαναν σήμερα σε μια σκέψη, σε μια κίνηση, σε μια πράξη και πόσοι θαύμασαν την ωραία και ρομαντική μας βραδιά. Κάνουμε πράγματα στη ζωή μας μόνο και μόνο για να αποθανατίσουμε μια στιγμή σε μια φωτογραφία, με σκοπό να την ανεβάσουμε την επόμενη μέρα στο fb.

Διασκεδάζουμε για να δείξουμε στους άλλους ότι «περάσαμε καλά» χωρίς να μας νοιάζει αν όντως διασκεδάσαμε, κοκ.

Από την άλλη απομακρυνόμαστε ολοένα και περισσότερο από την αμεσότητα... την ανθρώπινη σχέση... τα ανθρώπινα και ζωντανά συναισθήματα... τις εκφράσεις των προσώπων… τη χαρά, τον φόβο, τον θυμό... να γελάμε, να μιλάμε, να παίζουμε... να κάνουμε μια μεγάλη βόλτα να δούμε το φίλο/η μας ή να πάμε για καφέ...

Πολλές φορές χάνουμε μεγάλο μέρος από τον ελεύθερο χρόνο μας σε μια «ψευδαίσθηση», χάνοντας την ουσία… τη ζωντανή τη καλημέρα, τη χαμογελαστή ή τη γκρινιάρικη, τη καλημέρα η οποία δεν μπλοκάρεται από ιούς και δεν κολλάει από τεχνικά προβλήματα.

Προσοχή όμως!  Δεν λέμε να πάψουμε να ασχολούμαστε με τα social media.

Σίγουρα είναι απαραίτητα εργαλεία στη καθημερινότητά μας, χρησιμεύουν στην ενημέρωση, ενισχύουν την επικοινωνία των ανθρώπων, αναδεικνύουν απόψεις, ιδέες, εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας και η κοινωνική αλληλεπίδρασή τους δεν είναι ούτε επικίνδυνη ούτε καταστροφική.
Απλά, να μην το παρακάνουμε. Να μη δίνουμε παραπάνω σημασία από ότι πρέπει. Να τα χρησιμοποιούμε όπως πρέπει και για τους λόγους που πρέπει.

Λοιπόν!  Αφήνουμε σιγά – σιγά τα ψέματα για να ζήσουμε τις αλήθειες, που μπορεί να μη μας αρέσουν, αλλά θα είναι δικές μας.

Ας ζήσουμε αληθινά περισσότερο για μας και όχι για τους άλλους, χωρίς οθόνες και πλήκτρα αφής, αλλά με τα ανθρώπινα… τα ζωντανά… συναισθήματα…της αληθινής επαφής.

(ΥΓ). Οι «ψηφιακοί» φίλοι δεν αποτελούν κίνδυνο, όταν είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ φίλοι. 

Γιάννης Ντούρμας