Ο Γιακουμής Δεσπότης

Ο Γιακουμής ένα γνωστό, σοβαρό και ευυπόληπτο όνομα στην πόλη του Πειραιά για ολόκληρες δεκαετίες.

Έμπορος αργυροχρυσοχοΐας, διατηρούσε κατάστημα στο λιμάνι όπου, εκτός των άλλων, πουλούσε και ιερατικά άμφια.

Μια μέρα, την ώρα ακριβώς που ο Γιακουμής είχε μείνει μόνος και έκλεινε το κατάστημα του για την μεσημεριανή διακοπή, εμφανίστηκε ένας καλοντυμένος κύριος ο οποίος με ύφος λυπημένο και παρακλητικό του είπε: «Αχ κλείνετε, τι κρίμα δεν σας πρόλαβα! Ξέρετε έχω ένα αδελφό στην Καβάλα που χειροτονείται μεθαύριο δεσπότης και θέλω να του κάνω δώρο όλα τα απαιτούμενα: άμφια, μήτρα, ράβδο, εγκόλπιο και τόσα άλλα!».

Ο Γιακουμής για να μην χάσει έναν τόσο αξιόλογο και απρόσμενο πελάτη, προθυμοποιήθηκε να ανοίξει αμέσως το κατάστημά του για να τον εξυπηρετήσει.

Με πολύ μεγάλη προθυμία άρχισε να δείχνει στον ευγενικό κύριο όλα τα ποιοτικά και καλύτερα εμπορεύματα που διέθετε, επισημαίνοντας και το κόστος για το κάθε είδος.

Ο πελάτης συνεχώς τον ευχαριστούσε και με την όλη συμπεριφορά του έδειχνε καταϋποχρεωμένος. Πρόθυμος αλλά και βιαστικός, συμφώνησε σε όλες τις προτάσεις του Γιακουμή τόσο για τα συγκεκριμένα εμπορεύματα όσο και για τις τιμές.

Το μόνο πρόβλημα που τον απασχολούσε ήταν η αμφιβολία του αν το μέγεθος των αμφίων ταίριαζε με το σώμα και τις διαστάσεις του αδελφού του, (δηλαδή του υπό χειροτονία Δεσπότη).

Μετά από μερικές στιγμές δισταγμού, είπε ότι κατά την εκτίμησή του ο αδελφός του είχε την ίδια περίπου σωματική διάπλαση με εκείνη του Γιακουμή οπότε τον παρεκάλεσε να φορέσει (ο Γιακουμής) τα άμφια για δοκιμή, ώστε να αρθεί και το τελευταίο εμπόδιο για την ολοκλήρωση της συναλλαγής.

Γεμάτος καλοσύνη και πρόθυμος πάντα ο Γιακουμής αποσύρθηκε στο ιδιαίτερο παραβάν (δοκιμαστήριο) του καταστήματος, ντύθηκε .....δεσπότης με όλα τα απαραίτητα και βγήκε για την τελική επίδειξη στον εκλεκτό και απρόσμενο πελάτη.

Εκεί όμως τον περίμενε η πιο οδυνηρή έκπληξη: διαπίστωσε ότι ο εκλεκτός πελάτης, που δεν ήταν παρά ένας πανέξυπνος απατεώνας,  μόλις το είχε βάλει στα πόδια για να εξαφανισθεί, αφού είχε «σουφρώσει» στο διάστημα αυτό ότι πολύτιμο υπήρχε στο κατάστημα.

Ο Γιακουμής, ντυμένος πια ..δεσπότης, δεν δίστασε καθόλου. Άρχισε αμέσως να τρέχει και να καταδιώκει τον απατεώνα χειρονομώντας απεγνωσμένα και φωνάζοντας «πιάστε τον,  πιάστε τον….!».

Ο πανέξυπνος απατεώνας όμως, μόλις διαπίστωσε ότι τον καταδιώκει ο Γιακουμής συνέχισε να τρέχει με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη και άρχισε να φωνάζει και αυτός, «Βοήθεια!  Βοήθεια!  Τρελάθηκε ο Γιακουμής και με κυνηγάει για να με σκοτώσει!».

Ο απατεώνας αξιοποίησε την σύγχυση που επικράτησε και έγινε κυριολεκτικά ……. καπνός!

Ο άτυχος Γιακουμής ντρεπόταν για το πάθημά του που είχε γίνει ευρύτατα γνωστό και απέφευγε επιμελώς να μιλάει γι΄αυτό.

Οι Πειραιώτες όμως δεν σταμάτησαν να το θυμούνται για πολύ καιρό, δημιουργώντας τους ερωτηματικά το όλο γεγονός αλλά ταυτόχρονα μεγάλη έκπληξη.

«Έτσι κατήγγειλε ο Γιακουμής το περιστατικό για την κλοπή και το πάθημά του στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής».

Αφήγηση: Παλαιότερος αστυνομικός.

Καταγραφή: Νεότερος αστυνομικός.