Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

Συνομιλίες με τη φύση

Τούτη την απογευματινή ώρα ψιλοβρέχει στο Αλιβέρι.

Είναι μια από τις απαλές χειμωνιάτικες βροχές.

Είπα λοιπόν να σας καλησπερίσω με τις ερασιτεχνικές αλλά φρέσκιες φωτογραφίες του κήπου μου, τον οποίο έχω εγκαταλείψει και δεν τον φροντίζω όσο θα έπρεπε.

Αυτός ωστόσο με βγάζει ασπροπρόσωπο, με το πράσινο και τα μπλεγμένα δένδρα του να μένουν αγέρωχα, διότι όπως βλέπετε η μάνα φύση συνεχώς αντιστέκεται με τους δικούς της κανόνες της επιβίωσης των φυτών, που συντείνουν στη διατήρηση των ισορροπιών, της συνύπαρξης και με την ικανότητα πάντα να απαλύνει τις πληγές της.

Στους Χειμώνες της ισορροπημένης φύσης και της ζωής βλέπω την αυλή μας στις αποχρώσεις του πράσινου, του κόκκινου και του κίτρινου. Βλέπω τους γευστικούς καρπούς των δένδρων, γεμάτους με τους χυμούς που τους τροφοδότησαν η άνοιξη και το καλοκαίρι και κάνω σκέψεις και αναγωγές...

Φρούτα του χειμώνα κάθε είδους, πορτοκάλια, μανταρίνια, λεμόνια, χόρτα περιφρονημένα και τόσα άλλα.

Φαίνεται ότι η μάνα φύση έχει προνοήσει για τα πάντα …και τους δύσκολους χειμώνες να είναι τόσο καρπεροί, για να δίνουν δύναμη και κουράγιο, ώστε να ξεπερνιούνται και να έρχεται και πάλι η ζωογόνα άνοιξη να ανταμώσει τους σκεπτόμενους πολίτες.

Μια άνοιξη που την θέλουμε πολύ… κι άμα χρειαστεί… την επιδιώκουμε.

Πάντα υπάρχει ελπίδα!!!

Γιάννης Ντούρμας, 19-12-2018 


















Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2018

Η ανάγκη αναβάθμισης με πεζοδρομήσεις στο Αλιβέρι.

Όπως σε όλες τις προηγμένες χώρες του εξωτερικού, αλλά και σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα, όλοι οι οικισμοί δημιουργούν και διατηρούν πεζοδρόμους που εκδηλώνουν την φυσιογνωμία τους, (το γνωστό «πνεύμα του τόπου»), την ζωντάνια, τον σφυγμό και τον Πολιτισμό τους.

Όταν εξασφαλίζουν τις συνθήκες σωστής λειτουργίας τους και υπάρχει ο κατάλληλος αστικός εξοπλισμός, προσφέρουν αναψυχή, και χαλάρωση στους δημότες και δίνουν ανάσες στην οικονομική ζωή τους.

Όλοι οι επισκέπτες, άλλωστε, αναζητούν τέτοιους χώρους για να γνωρίσουν ένα τόπο.

Εκεί αναδεικνύονται τα συγκριτικά πλεονεκτήματά του (πολιτιστικά δρώμενα, εκθέσεις, προβολή τοπικών προϊόντων, ανάδειξη της ιστορίας και του πολιτισμού του κλπ).

Ως δημότες της περιοχής Αλιβερίου, θα πρέπει να πάρουμε ως παραδείγματα πολλές άλλες τέτοιες πόλεις.

Το Αλιβέρι δεν μπορεί να αποτελεί μια αρνητική εξαίρεση του κανόνα.

Επειδή είμαι φανατικά οπαδός υπέρ των πεζοδρομήσεων στις πόλεις, βρήκα τυχαία αυτές τις φωτογραφίες, τις οποίες και παραθέτω ενδεικτικά.

Τόσο απλά… και… τα συμπεράσματα δικά σας!

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018

Το παιχνίδι του αυτονόητου και του ζητούμενου στο Αλιβέρι

Αυτό που σε όλες τις οργανωμένες πόλεις της Ελλάδας αποτελεί δεδομένο κανόνα, εμείς εδώ στο Αλιβέρι ακόμα το κυνηγάμε και, όταν το πιάνουμε (κάτι που σπάνια συμβαίνει), το ανάγουμε σε επίτευγμα.
Όλοι παρατηρούμε ότι η περιοχή του Αλιβερίου πάσχει σε επίπεδο ποιότητας ζωής και υποδομών, όπως πλατείες, αναπλάσεις, χώροι στάθμευσης, φωτισμός, πεζοδρόμια, διαβάσεις πεζών, διαγραμμίσεις οδών, οδική σήμανση, οδικό περιβάλλον κλπ, κλπ.

Είναι αυτονόητο ότι υποχρέωση της δημοτικής αρχής είναι να μεριμνά στην καλυτέρευση των συνθηκών της καθημερινότητας των δημοτών και, εκτός των άλλων, να εκτελεί και να ολοκληρώνει τα ήδη προγραμματισμένα έργα, χωρίς καθυστερήσεις, για τα οποία είναι εντεταλμένη να τα εκτελέσει, ενημερώνοντας ταυτόχρονα μέσω της επίσημης ιστοσελίδας και διαύγειας τους δημότες.

Ενώ αυτό επιτάσσει το καθήκον της και αυτός είναι ο ρόλος της, αρμόδιοι της δημοτικής αρχής, αναζητούν και επιδιώκουν την κοινωνική "ζητωκραυγή" και το "χειροκρότημα" στο αυτονόητο και μάλιστα μέσω των f/b.

Έτσι, εργασίες του είδους καθαρισμός φρεατίων, κλάδεμα ή περιποίηση δένδρων ή θάμνων, καθαρισμός η διαμόρφωση ενός τμήματος πεζοδρομίου ή εγκαταλελειμμένου χώρου, τοποθέτησης ενός φωτιστικού, το κλείσιμο μιας λακκούβας κλπ, αναδεικνύονται ως ζητούμενο και το προαναγγέλλουν με "πομπώδες ύφος" επιδιώκοντας το "χειροκρότημα".

Δυστυχώς, μια ζωή εδώ στο Αλιβέρι, αντί να προσπαθούμε να βλέπουμε λίγο πιο μπροστά και μακρύτερα, κυνηγάμε απλά το αυτονόητο... και το αυτονόητο, γίνεται είδηση!

Είμαστε γελασμένοι, εάν πιστεύουμε ότι θα οδηγηθούμε στην πρόοδο αυτής της περιοχής, δίχως να προηγηθεί η αλλαγή της νοοτροπίας μας, είτε ως άρχοντες που διοικούν αυτόν τον τόπο είτε ως δημότες, αν δεν σταματήσουμε να βλέπουμε το αυτονόητο ως ζητούμενο.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018

Πεζοδρόμια γεμάτα παγίδες... στο Αλιβέρι


Πεζοδρόμια γεμάτα παγίδες, ανισόπεδα, στενά, με πλάκες σπασμένες και βουλιαγμένες, με κάθε είδους απρόβλεπτα εμπόδια κολώνες ΔΕΗ, κατασκευές, διαμορφώσεις, καθώς και διάφορα φυτά που απλώνονται ανεξέλεγκτα και αγνοούν τη μετακίνηση των πεζών.

Αυτά αντιμετωπίζουμε σε καθημερινή βάση όσοι κυκλοφορούν με τα πόδια στην πόλη του Αλιβερίου, πρωτεύουσα του Δήμου. 

Μια πόλη από απροσπέλαστα ή ανύπαρκτα πεζοδρόμια, με αόρατες διαβάσεις πεζών και διαγραμμίσεις και γενικά με μια προβληματική οδική σήμανση και ένα απαράδεκτο οδικό περιβάλλον, το οποίο έχει παραδοθεί κυριολεκτικά στις ανάγκες του αυτοκινήτου, παραγκωνίζοντας τους πεζούς και όλους τους ευάλωτους χρήστες.

Ζητήματα λειτουργίας, πολιτισμού, αισθητικής και επικινδυνότητας.

Ενοχλούμαστε;   Φυσικά ΝΑΙ!   Σφίγγεται η καρδιά μας από την εγκατάλειψη.  

Η άθλια αυτή κατάσταση, εμποδίζει ακόμα περισσότερο την κίνηση των ατόμων με αναπηρία, τους ηλικιωμένους και τις μητέρες με τα παιδιά σε καροτσάκια, που έχουν περιέλθει σε ένα καθεστώς κοινωνικού αποκλεισμού στο Αλιβέρι.

Αναμφισβήτητα, είναι θεμελιώδης υποχρέωση κάθε κοινωνίας να προστατεύει τους ευάλωτους χρήστες της οδού, όπως είναι οι πεζοί.

Η συμπεριφορά όμως του οργανωμένου κράτους και του Δήμου απέναντι στους πολίτες του και ειδικότερα στα άτομα με αναπηρία, αποτελεί μελανό σημείο στον πολιτισμό της κινητικότητας και της ποιότητας ζωής στο Αλιβέρι.

Τον τελευταίο καιρό, με μεγάλη αγωνία, όλοι παρατηρούμε το εκτελούμενο έργο της ανάπλασης πλατείας Ζωντού στο Αλιβέρι, το οποίο είναι σχεδιασμένο από το 2011 και ο προϋπολογισμός του αρκετά υψηλός. 
Σίγουρα, όταν γίνονται έργα ανάπλασης, έστω και καθυστερημένα, σύμφωνα με προδιαγραφές και μελέτες, είναι προς την θετική κατεύθυνση, γίνονται για το καλό του τόπου, ομορφαίνουν την πόλη και διευκολύνουν τη ζωή μας. 
Όμως, μέχρι τώρα η κατασκευή του φαίνεται ως έργο εύκολης προβολής της δραστηριότητας της δημοτικής αρχής. 
Κακοτεχνίες και προβληματικές διαμορφώσεις παρουσιάζονται ως νέες κατασκευές ή βελτιώσεις. 
Έτσι, δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά αν το έργο αυτό το οποίο εκτελείται γίνεται σύμφωνα με τη Νομοθεσία, τις προδιαγραφές και τις οδηγίες για τα ΑΜΕΑ και τους πεζούς, αν εφαρμόζονται οι θεσμοθετημένες οδηγίες των βασικών προδιαγραφών κατασκευής των πεζοδρομίων, αν πραγματοποιείται σύμφωνα με τις σχεδιασμένες μελέτες, ή αν αποτελεί σπατάλη οικονομικών πόρων. 

Τα πεζοδρόμια πρέπει να τηρούν τις απαιτήσεις προσβασιμότητας, όπως ορίζονται από την Ελληνική Νομοθεσία. 

Προς επίρρωση όλων όσων περιγράφονται, παραθέτω στο τέλος ενδεικτικά ορισμένες φωτογραφίες από ανάλογα θέματα δημόσιου χώρου σε πολυσύχναστα κεντρικά σημεία του Αλιβερίου και αναμένω ως καλόπιστος δημότης υπεύθυνες απαντήσεις.

Νομίζω ότι δικαιούμαι να ρωτήσω τη Δημοτική Αρχή και ολόκληρο το Δ.Σ. Κύμης Αλιβερίου, αλλά και την τοπική Αστυνομία, με όση ευθύνη αναλογεί στον καθένα.

Είναι ανάγκη να ζούμε έτσι; Δεν αισθάνεστε ότι υπάρχει έλλειμμα στην εκτέλεση των καθηκόντων σας;

Δεν είναι στις υποχρεώσεις του Δήμου να φροντίζει για την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής των δημοτών, και της αστυνομικής αρχής να εφαρμόζει τη νομοθεσία και τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας;

Λυπάμαι που γίνομαι πολύ καυστικός, και θα στενοχωρήσω κάποιους φίλους, όμως είναι μερικά πράγματα που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, και αφού δεν μιλάει κανένας, νοιώθω υποχρεωμένος να μιλήσω εγώ.

Προσπαθώ να πάψω να είμαι συνήγορος της αδράνειας και επιδιώκω να καταφέρω να βρω τη θέση μου στο σωστό και οργανωμένο, να κινητοποιήσω την τοπική κοινωνία και τελικώς τους Άρχοντες της Αυτοδιοίκησης, για ένα τρόπο λειτουργίας της πόλης, που, εκτός των άλλων, να μας προστατεύει.

Εκκρεμεί, άλλωστε μια συνολικότερη απάντηση. 


ΕΙΚΟΝΑ 1: 
Ας κοιταχτούμε όλοι μας στο καθρέφτη...
Μαθητές προσπαθούν να αντισταθούν στην πίεση και την ταχύτητα των οχημάτων, διεκδικώντας τη θέση του πεζού στον περιφερειακό δρόμο επικίνδυνα, για να περάσουν απέναντι.
Σε απόσταση εβδομήντα περίπου μέτρα το Γυμνάσιο Αλιβερίου, στο οποίο φοιτούν 300 περίπου μαθητές. 
Περιφερειακός δρόμος με μεγάλη ευθεία, διπλή διαχωριστική γραμμή, μεγάλο πλάτος χωρίς οριογραμμές, ανύπαρκτη διάβαση πεζών, που ευνοεί την ανάπτυξη υψηλών ταχυτήτων και δεν έχει καν διασφαλιστεί μια ασφαλή διαδρομή σε γονείς και μαθητές, με αποτέλεσμα να υπερτερεί η δυναμική κίνηση των οχημάτων, παραγκωνίζοντας εντελώς τους πεζούς.
Σε όλο τον περιφερειακό οι πεζοί και οι μαθητές βρίσκονται συνεχώς απροστάτευτοι υπό την πίεση των οχημάτων.
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΙΑΒΑΣΗ ΠΕΖΩΝ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ. 
ΕΙΚΟΝΑ 2
Κολόνα "φυτεμένη" στη μέση του δρόμου, παραμένει όρθια και περήφανη στο ίδιο σημείο εδώ και χρόνια
Πολύ μεγάλος κίνδυνος, ιδιαίτερα τη νύχτα.
(Δρόμος έξω από το Σ/Μ "MY MARKET", Αλιβέρι)

ΕΙΚΟΝΑ 3
Προβληματική κατάληξη πεζοδρομίου, με εμπόδια (κολώνες) και μεγάλο ύψος από το οδόστρωμα (>50 cm), πρόσφατα κατασκευασμένο, χωρίς προηγουμένως να έχουν απομακρυνθεί οι στύλοι.
Θα πραγματοποιηθούν διορθωτικά μέτρα, με επιπλέον οικονομικό κόστος για τους δημότες;
Αναμένεται όμως να δούμε το έργο και στη τελική του μορφή, όταν αυτό παραληφθεί.
(Περιφερειακός)

ΕΙΚΟΝΑ 4
Το ίδιο ως άνω επικίνδυνο πεζοδρόμιο με το μεγάλο ύψος από το οδόστρωμα (>50 cm), που κατασκευάστηκε πρόσφατα σε καλύτερη οπτική ως προς το ύψος του.


ΕΙΚΟΝΑ 5
Επικίνδυνη μεταλλική ράμπα, εδώ και χρόνια.
(Περιφερειακός, στάση ΚΤΕΛ)

ΕΙΚΟΝΑ 6
Σπασμένες, βουλιαγμένες πλάκες από κάποια βλάβη που δεν αποκαταστάθηκε σωστά το δάπεδο του πεζοδρομίου, καθώς και επικίνδυνη τρύπα, που αντί για δένδρο είναι φυτεμένος επικίνδυνα τσιμεντόλιθος εδώ και δύο χρόνια περίπου.
(Έμπροσθεν Eurobank, κεντρικό σημείο Αλιβερίου)

ΕΙΚΟΝΑ 7
Πινακίδα οδικής σήμανσης πεταμένη εδώ και μήνες.
Επίσης φυτεμένος στύλος ΔΕΗ στη μέση του πεζοδρομίου το οποίο κατασκευάστηκε πρόσφατα, ενώ θα έπρεπε προηγουμένως να έχει μετακινηθεί.
(Περιφερειακός)

ΕΙΚΟΝΑ 8
Άλλη πινακίδα οδικής σήμανσης, πεταμένη και αυτή σε μια άκρη εδώ και μήνες.
(Περιφερειακός)

ΕΙΚΟΝΑ 9
Πρόβλεψη καθόδου (ράμπα) ΑΜΕΑ από το πεζοδρόμιο, η οποία κατασκευάστηκε πρόσφατα.
Για που οδηγεί όμως... όταν δεν υπάρχει καν αντίστοιχο πεζοδρόμιο απέναντι, αλλά ούτε διαγράμμιση διάβασης πεζών.
Επικίνδυνη ή και άχρηστη ράμπα μόνο από τη μία πλευρά.
(Περιφερειακός)

ΕΙΚΟΝΑ 10
Απλωμένα φυτά, που εμποδίζουν την προσπέλαση πεζών και ΑΜΕΑ ενώ π.χ. χωρίς να καρατομηθεί το δένδρο θα μπορούσε εύκολα να κλαδευτεί ο κορμός του μέχρι το προβλεπόμενο ύψος 2,25 μ. περίπου. 
Το πεζοδρόμιο πρόσφατα κατασκευάστηκε.
(Περιφερειακός προς Άγιο Λουκά)


ΕΙΚΟΝΑ 11
"Γόρδιος δεσμός". Ίσως βρεθεί ο αρμόδιος... και θα λυθεί!
ΕΙΚΟΝΑ 12
Πεζοδρόμιο μετ΄εμποδίων, με ντρίπλα, ανέβα κατέβα, θα τα καταφέρεις.
(Κεντρικό σημείο του Αλιβερίου, οδός άγνωστη)
ΟΥΔΕΜΙΑ ΟΔΟ ΣΤΟ ΑΛΙΒΕΡΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΙΝΑΚΙΔΑ ΠΟΥ ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ.
ΙΣΩΣ, Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΔΟ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ.
ΕΙΚΟΝΑ 13
Δίχως σχόλια. Το Αλιβέρι είναι... και για ψώνια!
ΕΙΚΟΝΑ 14
Σαν τα κύματα της θάλασσας με απότομη αξονική και εγκάρσια κλίση κατασκευάστηκε πρόσφατα το πεζοδρόμιο στη μία πλευρά του περιφερειακού, από την Πλατεία Ζωντού προς Άγιο Λουκά, το οποίο διευκολύνει περισσότερο τις ανάγκες των αυτοκινήτων, δυσκολεύοντας την ασφαλή κυκλοφορία των πεζών και των εμποδιζομένων ατόμων.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018

Την ταυτότητά σας παρακαλώ!

·         Πολίτης: Να κάνω μια ερώτηση;
·         Υπάλληλος: ….
·         Πολίτης: Κύριε, σε σας μιλάω, να κάνω μια ερώτηση;
·         Υπάλληλος: Δε βλέπετε ότι έχω δουλειά; Δεν μπορείτε να περιμένετε;
·         Πολίτης: Μια ερώτηση θα κάνω, δε θα πάθεις τίποτα να απαντήσεις…
·         Υπάλληλος: Να περιμένετε τη σειρά σας κύριε...
·         Πολίτης: Μα θα κλείσεις σε 30 λεπτά – να περιμένω τζάμπα; Δεν ντρέπεστε, τεμπέληδες…..
·         Υπάλληλος: Λίγη ευγένεια δε βλάπτει, δεν έχεις μάθει στο σχολείο να μιλάς ευγενικά;
·         Πολίτης: Εγώ σε πληρώνω για να κάθεσαι εκεί και πρέπει να με εξυπηρετείς!

Παράλληλα δύο πελάτες συζητούν δυνατά και δυσκολεύουν τον υπάλληλο να
συγκεντρωθεί στο έργο του.

·         Υπάλληλος: Θα σταματήσετε να μιλάτε δυνατά; Δε βλέπετε ότι ενοχλείτε; Αδυνατώ να συγκεντρωθώ με τόση φασαρία και έτσι σας καθυστερώ...Μήπως να πηγαίνατε παραπέρα;
·         Πολίτης: Τι θα γίνει με μένα, κύριε; Θα περιμένω για πολλή ώρα ακόμα;
·         Υπάλληλος: Μάλλον δεν καταλαβαίνετε ότι ο τρόπος με τον οποίο μου φέρεστε είναι απαράδεκτος…
·         Πολίτης: Εσύ δεν καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει χρόνος για να πιάσουμε κουβέντα και αντί να με διευκολύνεις μου μιλάς περί ευγένειας! 

Κι εκεί που φαινόταν να τελειώνει ομαλά αυτό το επεισόδιο, ξάφνου εμφανίζεται ένας τυπάκος από το πουθενά, κρατώντας μια κόλλα χαρτί κι ένα στυλό, κι έρχεται και με ρωτά.
·         Όταν λέει πατρώνυμο τι εννοεί;
·         Το όνομα του πατέρα σας, του απαντώ
·         Μικρό όνομα ή επώνυμο με ξαναρωτά.
·         Μικρό π.χ. Σπυρίδων, του λέω.
Γράφει κι έρχεται και μου το δείχνει. Βλέπω ότι έχει γράψει Σπυρίδων.
·         Το είπα στη τύχη και το πέτυχα, του λέω.
·         Όχι μου λέει, Γιώργο λέγανε τον πατέρα μου, αλλά αφού μου είπες Σπυρίδων, το έγραψα.
·         Πρέπει να γράψεις το πραγματικό του όνομα, του λέω.
Αφού έκανε τις σχετικές διορθώσεις, πηγαίνει στην ουρά στον διπλανό γκισέ, στον άλλο υπάλληλο και φτάνοντας η σειρά του δίνει την αίτηση.
·         Πως τον λένε τον πατέρα σου, ρωτά ο υπάλληλος.
·         Γιώργο, του απαντά ο τυπάκος.
·         Γιώργο ή Γεώργιο, τον ξαναρωτά ο υπάλληλος.
Σαστισμένος ο τυπάκος, γυρίζει και με κοιτάζει με βλέμμα γεμάτο απορία.
·         Την ταυτότητά σας παρακαλώ, του λέει ο υπάλληλος.
·         Ορίστε, του λέει ο τυπάκος και του την δίνει.
·         Να το! Γεώργιος γράφει, του λέει ο υπάλληλος, γιαυτό με πετάει έξω το σύστημα.
·         Συμπλήρωσε σωστά τα στοιχεία και ξαναέλα, του λέει ο υπάλληλος.
Κρατώντας την αίτηση και την ταυτότητα στα χέρια του ο τυπάκος, ξανάρχεται στο μέρος μου και με ρωτά.
·         Όλοι στο χωριό Γιώργο φωνάζουμε τον πατέρα μου, πως θα το διορθώσω σωστά στη ταυτότητα τώρα;
·         Την αίτηση θα διορθώσεις, όχι την ταυτότητα, του λέω.
·         Δηλαδή θα τα διορθώσουμε όλα λάθος, με ρωτά.
·          Όχι διορθώνεις μόνο την αίτηση και τελείωσες, του λέω.
·         Καλά τι διαφορά έχει το «Γιώργος» από το «Γεώργιος», με ρωτά.
·         Το ίδιο είναι αλλά πρέπει να γραφτεί σωστά, του λέω.
·         Δεν το άφηνα Σπυρίδων, θα είχα τελειώσει τώρα, μου λέει.
Αφού έκανε τις σχετικές διορθώσεις, ξαναπηγαίνει στην ουρά στον γκισέ στον ίδιο υπάλληλο και όταν ξανάρχεται η σειρά του δίνει όλα τα χαρτιά.
·         Έχουμε πρόβλημα, του λέει ο υπάλληλος.
·         Τι πρόβλημα κύριε, του λέει ο τυπάκος.
·         Δεν είσαι ενήλικας, είσαι κάτω των 18, του λέει υπάλληλος.
·         Δεν σε καταλαβαίνω και τι γίνεται τώρα, του λέει ο τυπάκος.
·         Σε 13 μέρες συμπληρώνεις τα 18 και αφού είσαι ανήλικος πρέπει να υπογράψει και ο πατέρας σου, του λέει ο υπάλληλος.
·         Εδώ είναι πατέρας μου, του απαντά ο τυπάκος.
·         Που είναι, τον ρωτά ο υπάλληλος.
·         Είναι κάτω στα σουβλάκια, του λέει ο τυπάκος.
·         Φώναξέ τον, να συμπληρώσει και αυτός αυτό το χαρτί και να το υπογράψει, του λέει ο υπάλληλος.
Ο τυπάκος έφυγε γρήγορα και κατευθύνθηκε προς τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο ισόγειο και μετά από λίγα λεπτά εμφανίζεται με τον πατέρα του τον «Γιώργο».
·         Που θέλετε να υπογράψω κύριε, του λέει ο πατέρας.
·         Έχω δώσει το χαρτί στο γιό σας συμπληρώστε το και έλα να το υπογράψεις, του λέει ο υπάλληλος.
Αφού το συμπλήρωσαν, πηγαίνουν τώρα και οι δύο (πατέρας και γιός) στον γκισέ στον υπάλληλο και του δίνουν όλα τα χαρτιά, παρακάμπτοντας την ουρά.
·         Εδώ θα υπογράψεις και δώσε μου την ταυτότητά σου, του λέει ο υπάλληλος.
·         Δεν έχω μαζί μου την ταυτότητα, λέει ο πατέρας, αφού υπέγραψε.
·         Και πως θα ξέρω εγώ αν είσαι ο πατέρας, του λέει ο υπάλληλος.
·         Τι λες ρε μ@@@@@α μπροστά στο παιδί μου τέτοια πράγματα; Θα μου πεις εσύ αν είμαι ο πατέρας του παιδιού μου ρε βρ@@@@σκυλο, του απάντησε με δυνατή φωνή και αγριεμένος ο πατέρας.
·         Ηρεμήστε κύριε, τη δουλειά μου κάνω, του λέει ο υπάλληλος.
·         Τι να ηρεμήσω σε πληρώνουνε για να λες τέτοια πράγματα, του λέει ο πατέρας.
·         Έχετε μαζί σας κάποιο άλλο έγγραφο, διαβατήριο, δίπλωμα, ρωτά ο υπάλληλος.
·         Έχω και δίπλωμα και είμαι και καλός οδηγός πολλά χρόνια, ούτε μια γρατζουνιά δεν έχω κάνει, του απαντά ο πατέρας.
·         Μπράβο! Μπορείς να μου το δείξεις, του λέει ο υπάλληλος.
·         Να το φέρω, το έχω στο αμάξι κάτω που είναι παρκαρισμένο δίπλα στα σουβλάκια, του λέει ο πατέρας.
Στη συνέχεια ο πατέρας στέλνει το γιό του, τον τυπάκο, να φέρει το δίπλωμα από το αυτοκίνητο που ήταν έξω στο parking.
·         Πως θα μπορέσεις από το δίπλωμα να δεις ότι είμαι ο πατέρας, ρωτά τον υπάλληλο.
·         Τα στοιχεία σου μόνο θα εξακριβώσω και το ΑΦΜ, άστα τα άλλα, του λέει ο υπάλληλος.
Συγκεντρώωσουου!! Ξεκίνησες στραβά πρωί - πρωί και δεν θα σου βγει σε καλό, του απαντά ο  πατέρας.
Την επόμενη φορά που θα έρθω θέλω να έχεις τρόπους, διαφορετικά θα σε βάλω στο κλουβί και θα κάνεις "τσίου - τσίου", συμπλήρωσε ο πατέρας.

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018

Η φθίνουσα πορεία του Αλιβερίου και της περιοχής του

«Όταν διευθύνουν οι ανίκανοι φταίνε οι ικανοί». Απόφθεγμα της πιο διακεκριμένης Ελληνίδας Βυζαντινολόγου ιστορικού παγκοσμίως, της κυρίας Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ.

Αδιαμφισβήτητη αλήθεια! Αν θέλουμε να βρούμε φταίχτες θα πρέπει να κοιταχτούμε στον καθρέπτη.

Έχουμε ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που θα μπορούσε να μας κάνει η φύση στο δήμο Κύμης Αλιβερίου.

Βρικόμαστε σε πλεονεκτική θέση του δεύτερου μεγαλύτερου και εντυπωσιακού νησιού στη χώρα μας, στο έκτο μεγαλύτερο της Μεσογείου, μια ανάσα από την Αθήνα και το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, με πρόσβαση όλο το 24ωρο με αυτοκίνητο, με το βλέμμα σε δύο θάλασσες στον κόλπο του Ευβοϊκού και στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, με παραλίες μαγευτικές, αλλά και ορεινό όγκο από βουνά με ξεχωριστές ομορφιές, πολλά μνημεία από διαφορετικές εποχές, με δάση, πηγές, τρεχούμενα νερά, θρησκευτικά μνημεία, μονές, μεσαιωνικά κάστρα, ιδανικά μέρη για πεζοπορικές διαδρομές, περιπάτους και ποδηλατοδρομίες κλπ. κλπ... 

Ένας τόπος που κρύβει τόσα πολλά, αλλά αδυνατεί να τα αναδείξει.

Αφού συμβάλουν όλες οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και την δυναμική του τόπου μας, το βιοτικό επίπεδο του μέσου συμπολίτη μας σήμερα θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα αυξημένο και η περιοχή του Αλιβερίου θα έπρεπε να είναι άψογη από κάθε άποψη. Θα έπρεπε, είναι όμως έτσι; 

Η ανάγκη επίλυσης των προβλημάτων γεννά την ανάγκη επικοινωνίας και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό.

Ο κάθε δημότης θα πρέπει να είναι υπεύθυνος, ενημερωμένος, να ξέρει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, να εκφράζει την άποψή του, να συμμετέχει ενεργά στην κοινωνία, να αντιδρά... και να γράφει.

Φαίνεται όμως, ότι με τα κοινά ασχολούμαστε μία φορά κάθε τέσσερα χρόνια όταν ψηφίζουμε. Αφού ρίξουμε το ψηφοδέλτιο μετά απαιτούμε και γκρινιάζουμε.
«Μα καλά τι κάθεσαι και ασχολείσαι, αυτά είναι για τους πολιτικούς και η πολιτική είναι βρωμιά». Η απόλυτα «κλισέ» φράση. Έτσι έχουμε γαλουχηθεί.

Και έτσι βολικά αφήνουμε τους άρχοντες της αυτοδιοίκησης να αποφασίζουν όπως αποφασίζουν, ή να μην αποφασίζουν, χωρίς να τους προβάλλεται κάποιος μοχλός πίεσης ή αντίδρασης.

Όταν ξεκίνησα το δικό μου μονοπάτι στη πόλη του Αλιβερίου, ούτε που φανταζόμουν ότι σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, η συνολική (οικονομική, κοινωνική, πολιτική) αποσύνθεση του τόπου που ζούμε, θα ήταν τόσο μεγάλη.

Αυτός άλλωστε είναι και ο κύριος λόγος που με ανησυχεί και με εξωθεί να διαμαρτυρηθώ και να γράφω.

Με ανησυχεί που η οικονομία και η ανάπτυξη της περιοχής του Αλιβερίου διακρίνεται όχι απλά από στασιμότητα, αλλά από συνεχή επιδείνωση.

Με ανησυχεί το γεγονός που κάθε τόσο μαθαίνω ότι ακόμη ένας νέος έφυγε από την περιοχή του Αλιβερίου, για ένα καλύτερο μέλλον, όταν θα έπρεπε να μην υπάρχει άνεργος νέος σε αυτό το μέρος που ζούμε.

Με ανησυχεί η μίζερη εικόνα της περιοχής του Αλιβερίου, για την σοβαρότατη έλλειψη υποδομών και υπηρεσιών που παρέχονται στους δημότες και στους ξένους επισκέπτες.

Με ανησυχεί το γεγονός ότι κάθε χρόνος που περνά τα γύρω χωριά παραμελούνται ολοένα και περισσότερο, γερνούν και αυτά όπως και ο λιγοστός πληθυσμός τους.

Μα πιο πολύ με ανησυχεί το γεγονός που για διάφορα θέματα του τόπου μας οι άρχοντες της αυτοδιοίκησης αδιαφορούν σκανδαλωδώς και γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, όλους εμάς τους ενεργούς πολίτες που θέλουμε να δούμε τον τόπο μας να βγαίνει από τη μιζέρια και τον σκοταδισμό, που θέλουμε να δούμε μαζί με όλους τους συμπολίτες μας να προκόβουμε.

Περισσότερο από όλα όμως με ανησυχεί το γεγονός που ζούμε και μεγαλώσαμε τα παιδιά μας σε αυτόν εδώ τον τόπο και όλη η περιοχή του Αλιβερίου τόσα χρόνια, δεν έχει αναβαθμιστεί σε κανένα επίπεδο, έχει εγκλωβιστεί σε ένα σκοτεινό πέπλο στασιμότητας και μάταια αναμένουμε να συνεχίσουν να ζήσουν και τα παιδιά μας μέσα σε αυτή την τραγική φθίνουσα κατάσταση.

Και γνωρίζω πολύ καλά, ότι για όλα τα παραπάνω ανησυχούν πολλοί ακόμη συνδημότες μου, τα ακούμε συνέχεια στους δρόμους της πόλης του Αλιβερίου, στα μαγαζιά, στα χωριά, παντού.

Αυτός είναι και ο λόγος που αποφάσισα να μην τα ακούω και να τα λέω μόνο, αλλά να τα γράφω κιόλας και να τεκμηριώνω. Άλλωστε "τα γραφτά μένουν".

Γ
ια όλες τις παραπάνω ανησυχίες και άλλες πολλές, πολλά μπορούν να γραφτούν και είμαι σίγουρος ότι εν καιρώ θα γράφονται. 

Η δυσφορία και η απογοήτευση, σήμερα, είναι μεγάλη, οι πολίτες της περιοχής του Αλιβερίου είναι πολλοί και για όλους αυτούς, μαζί με αυτούς, οφείλουμε να γράφουμε, να πιέζουμε, να αντιδρούμε.  ...και συνεχίζουμε τον αγώνα για ν΄αλλάξει τουλάχιστον από σήμερα το αύριο, μετρώντας πάντα με τη ζυγαριά της καθαρής συνείδησης!!!

(ΥΓ). Η παρούσα αφορά τους συνδημότες όλους εκείνους, τους "εκτός συναλλαγής".

Σχετικές αναρτήσεις με Αλιβέρι πατήστε:

Εδώ: "Πεζοδρόμια γεμάτα παγίδες στο Αλιβέρι"

Εδώ: "Άρχοντες του Δήμου Κύμης Αλιβερίου, επιτέλους!... αρχίστε να ξεκολλάτε)"

Εδώ: "Το Αλιβέρι θα καταντήσει ο σκουπιδότοπος της Ευρώπης;"

Εδώ: "Το μαγαζί του κυρ Θανάση στο Αλιβέρι και ο μπάρμπα Γιώργης ο τρακτερτζής"

Εδώ: "Το πέρασμα του τρόμου στο Αλιβέρι"

Εδώ: "Εγκαταλελειμμένοι (τυρανόσαυροι) στο Αλιβέρι"

Εδώ: "Η βιτρίνα του Αλιβερίου ένας αντιαισθητικός χώρος"

Εδώ: "Το αυτόνομο περιβαλλοκτόνο κρατίδιο (Λατομιστάν) Αλιβερίου"

Εδώ: "Η ανάγκη αναβάθμισης με πεζοδρομήσεις στο Αλιβέρι"

Εδώ: "Μπράβο στους (νοικοκυραίους) που συμμετέχουν με μεγάλο ενθουσιασμό στην προστασία του περιβάλλοντος στο Αλιβέρι"

Εδώ: "Το παιχνίδι του αυτονόητου και του ζητούμενου στο Αλιβέρι"

Εδώ: "Αντιπλημμυρική προστασία στον ποταμό Ίμβρασο στη περιοχή του Αλιβερίου"