Με τα χαμόγελα, με τις καλημέρες, με τις ορθάνοιχτες πόρτες, με τα τρανζιστοράκια στο τέρμα, με τις κάτασπρες μπουγάδες, μια γειτονιά γεμάτη ανθρωπιά, με απλωμένα χέρια και τον κόσμο να κοιμάται έξω τα καλοκαίρια!
Με τις λαχταριστές μυρωδιές που πλημμύριζαν ολόγυρα, όταν περνούσες κοντά σε παραδοσιακούς ξυλόφουρνους που είχαν την τιμητική τους. Σου έσπαζαν τη μύτη και θέριευαν την πείνα σου, την ώρα που οι νοικοκυρές, όλες μαζί σαν πολύβουο μελίσσι φούρνιζαν, ξεφούρνιζαν και έδιναν τα ρέστα τους στο ψήσιμο του ζυμωτού ψωμιού και της φρεσκοψημένης πίτας.
Κάτι πού ήξεραν και το έκαναν τόσο καλά… και το καταλάβαινες, την ώρα που το αχνιστό γεμάτο πιατάκι έδεσμα έβγαινε από τον ξυλόφουρνο..!
...Τώρα, τι να σου πει ο Πετρετζίκης και οι τόσοι άλλοι, ...δεν πιάνουν μία μπροστά τους.
Κάπως έτσι, έφτασε σήμερα στο σπίτι μας αυτή η υπέροχη χειροποίητη πίτα!
...Κι ο απαράβατος κανόνας, ποτέ το πιατάκι δεν επιστρέφεται άδειο!
Σε τέτοια γειτονιά μεγαλώσαμε, σ' αυτή την Ελλάδα που χάθηκε, ...η ελπίδα που αναζητούμε να ξανάρθει!!
Αλιβέρι, 24/4/2021
Γιάννης Ντούρμας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου