Την ταυτότητά σας παρακαλώ!

·         Πολίτης: Να κάνω μια ερώτηση;

·         Υπάλληλος: ….

·         Πολίτης: Κύριε, σε σας μιλάω, να κάνω μια ερώτηση;

·         Υπάλληλος: Δε βλέπετε ότι έχω δουλειά; Δεν μπορείτε να περιμένετε;

·         Πολίτης: Μια ερώτηση θα κάνω, δε θα πάθεις τίποτα να απαντήσεις…

·         Υπάλληλος: Να περιμένετε τη σειρά σας κύριε...

·         Πολίτης: Μα θα κλείσεις σε 30 λεπτά – να περιμένω τζάμπα; Δεν ντρέπεστε, τεμπέληδες…..

·         Υπάλληλος: Λίγη ευγένεια δε βλάπτει, δεν έχεις μάθει στο σχολείο να μιλάς ευγενικά;

·         Πολίτης: Εγώ σε πληρώνω για να κάθεσαι εκεί και πρέπει να με εξυπηρετείς!

Παράλληλα δύο πελάτες συζητούν δυνατά και δυσκολεύουν τον υπάλληλο να

συγκεντρωθεί στο έργο του.

·         Υπάλληλος: Θα σταματήσετε να μιλάτε δυνατά; Δε βλέπετε ότι ενοχλείτε; Αδυνατώ να συγκεντρωθώ με τόση φασαρία και έτσι σας καθυστερώ...Μήπως να πηγαίνατε παραπέρα;

·         Πολίτης: Τι θα γίνει με μένα, κύριε; Θα περιμένω για πολλή ώρα ακόμα;

·         Υπάλληλος: Μάλλον δεν καταλαβαίνετε ότι ο τρόπος με τον οποίο μου φέρεστε είναι απαράδεκτος…

·         Πολίτης: Εσύ δεν καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει χρόνος για να πιάσουμε κουβέντα και αντί να με διευκολύνεις μου μιλάς περί ευγένειας! 

Κι εκεί που φαινόταν να τελειώνει ομαλά αυτό το επεισόδιο, ξάφνου εμφανίζεται ένας τυπάκος από το πουθενά, κρατώντας μια κόλλα χαρτί κι ένα στυλό, κι έρχεται και με ρωτά.

·         Όταν λέει πατρώνυμο τι εννοεί;

·         Το όνομα του πατέρα σας, του απαντώ

·         Μικρό όνομα ή επώνυμο με ξαναρωτά.

·         Μικρό π.χ. Σπυρίδων, του λέω.

Γράφει κι έρχεται και μου το δείχνει. Βλέπω ότι έχει γράψει Σπυρίδων.

·         Το είπα στη τύχη και το πέτυχα, του λέω.

·         Όχι μου λέει, Γιώργο λέγανε τον πατέρα μου, αλλά αφού μου είπες Σπυρίδων, το έγραψα.

·         Πρέπει να γράψεις το πραγματικό του όνομα, του λέω.

Αφού έκανε τις σχετικές διορθώσεις, πηγαίνει στην ουρά στον διπλανό γκισέ, στον άλλο υπάλληλο και φτάνοντας η σειρά του δίνει την αίτηση.

·         Πως τον λένε τον πατέρα σου, ρωτά ο υπάλληλος.

·         Γιώργο, του απαντά ο τυπάκος.

·         Γιώργο ή Γεώργιο, τον ξαναρωτά ο υπάλληλος.

Σαστισμένος ο τυπάκος, γυρίζει και με κοιτάζει με βλέμμα γεμάτο απορία.

·         Την ταυτότητά σας παρακαλώ, του λέει ο υπάλληλος.

·         Ορίστε, του λέει ο τυπάκος και του την δίνει.

·         Να το! Γεώργιος γράφει, του λέει ο υπάλληλος, γιαυτό με πετάει έξω το σύστημα.

·         Συμπλήρωσε σωστά τα στοιχεία και ξαναέλα, του λέει ο υπάλληλος.

Κρατώντας την αίτηση και την ταυτότητα στα χέρια του ο τυπάκος, ξανάρχεται στο μέρος μου και με ρωτά.

·         Όλοι στο χωριό Γιώργο φωνάζουμε τον πατέρα μου, πως θα το διορθώσω σωστά στη ταυτότητα τώρα;

·         Την αίτηση θα διορθώσεις, όχι την ταυτότητα, του λέω.

·         Δηλαδή θα τα διορθώσουμε όλα λάθος, με ρωτά.

·          Όχι διορθώνεις μόνο την αίτηση και τελείωσες, του λέω.

·         Καλά τι διαφορά έχει το «Γιώργος» από το «Γεώργιος», με ρωτά.

·         Το ίδιο είναι αλλά πρέπει να γραφτεί σωστά, του λέω.

·         Δεν το άφηνα Σπυρίδων, θα είχα τελειώσει τώρα, μου λέει.

Αφού έκανε τις σχετικές διορθώσεις, ξαναπηγαίνει στην ουρά στον γκισέ στον ίδιο υπάλληλο και όταν ξανάρχεται η σειρά του δίνει όλα τα χαρτιά.

·         Έχουμε πρόβλημα, του λέει ο υπάλληλος.

·         Τι πρόβλημα κύριε, του λέει ο τυπάκος.

·         Δεν είσαι ενήλικας, είσαι κάτω των 18, του λέει υπάλληλος.

·         Δεν σε καταλαβαίνω και τι γίνεται τώρα, του λέει ο τυπάκος.

·         Σε 13 μέρες συμπληρώνεις τα 18 και αφού είσαι ανήλικος πρέπει να υπογράψει και ο πατέρας σου, του λέει ο υπάλληλος.

·         Εδώ είναι πατέρας μου, του απαντά ο τυπάκος.

·         Που είναι, τον ρωτά ο υπάλληλος.

·         Είναι κάτω στα σουβλάκια, του λέει ο τυπάκος.

·         Φώναξέ τον, να συμπληρώσει και αυτός αυτό το χαρτί και να το υπογράψει, του λέει ο υπάλληλος.

Ο τυπάκος έφυγε γρήγορα και κατευθύνθηκε προς τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο ισόγειο και μετά από λίγα λεπτά εμφανίζεται με τον πατέρα του τον «Γιώργο».

·         Που θέλετε να υπογράψω κύριε, του λέει ο πατέρας.

·         Έχω δώσει το χαρτί στο γιό σας συμπληρώστε το και έλα να το υπογράψεις, του λέει ο υπάλληλος.

Αφού το συμπλήρωσαν, πηγαίνουν τώρα και οι δύο (πατέρας και γιός) στον γκισέ στον υπάλληλο και του δίνουν όλα τα χαρτιά, παρακάμπτοντας την ουρά.

·         Εδώ θα υπογράψεις και δώσε μου την ταυτότητά σου, του λέει ο υπάλληλος.

·         Δεν έχω μαζί μου την ταυτότητα, λέει ο πατέρας, αφού υπέγραψε.

·         Και πως θα ξέρω εγώ αν είσαι ο πατέρας, του λέει ο υπάλληλος.

·         Τι λες ρε μ@@@@@α μπροστά στο παιδί μου τέτοια πράγματα; Θα μου πεις εσύ αν είμαι ο πατέρας του παιδιού μου ρε βρ@@@@σκυλο, του απάντησε με δυνατή φωνή και αγριεμένος ο πατέρας.

·         Ηρεμήστε κύριε, τη δουλειά μου κάνω, του λέει ο υπάλληλος.

·         Τι να ηρεμήσω σε πληρώνουνε για να λες τέτοια πράγματα, του λέει ο πατέρας.

·         Έχετε μαζί σας κάποιο άλλο έγγραφο, διαβατήριο, δίπλωμα, ρωτά ο υπάλληλος.

·         Έχω και δίπλωμα και είμαι και καλός οδηγός πολλά χρόνια, ούτε μια γρατζουνιά δεν έχω κάνει, του απαντά ο πατέρας.

·         Μπράβο! Μπορείς να μου το δείξεις, του λέει ο υπάλληλος.

·         Να το φέρω, το έχω στο αμάξι κάτω που είναι παρκαρισμένο δίπλα στα σουβλάκια, του λέει ο πατέρας.

Στη συνέχεια ο πατέρας στέλνει το γιό του, τον τυπάκο, να φέρει το δίπλωμα από το αυτοκίνητο που ήταν έξω στο parking.

·         Πως θα μπορέσεις από το δίπλωμα να δεις ότι είμαι ο πατέρας, ρωτά τον υπάλληλο.

·         Τα στοιχεία σου μόνο θα εξακριβώσω και το ΑΦΜ, άστα τα άλλα, του λέει ο υπάλληλος.

Συγκεντρώωσουου!! Ξεκίνησες στραβά πρωί - πρωί και δεν θα σου βγει σε καλό, του απαντά ο  πατέρας.
Την επόμενη φορά που θα έρθω θέλω να έχεις τρόπους, διαφορετικά θα σε βάλω στο κλουβί και θα κάνεις "τσίου - τσίου", συμπλήρωσε ο πατέρας.