Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018

Το αλιβέρι θα καταντήσει ο σκουπιδότοπος της Ευρώπης;

Οι πληροφορίες λένε, ότι ο Όμιλος ΗΡΑΚΛΗΣ αναθεωρεί σχεδιασμούς και χρονοδιαγράμματα και εξετάζει και το ενδεχόμενο, μεταξύ άλλων, συγχώνευσης των εργοστασίων του σε Βόλο και Μυλάκι, μετά την κίνηση του Ομίλου ΤΙΤΑΝ να ανακοινώσει πως μεταφέρει εκτός Ελλάδας την φορολογική και διοικητική έδρα.

Το υψηλό ενεργειακό κόστος, παράλληλα με τα προβλήματα και τις αντιδράσεις φορέων και πολιτικών στο Βόλο, δημιουργούν το πιθανότερο από ποτέ σενάριο της μερικής, καταρχήν, μεταφοράς δραστηριοτήτων από τον Βόλο στο Μυλάκι Αλιβερίου.

Ήδη εργαζόμενοι από το εργοστάσιο του Βόλου, έρχονται συχνά στο εργοστάσιο του Μυλακίου στο Αλιβέρι, για να παρέχουν τεχνογνωσία στο πλαίσιο ανάπτυξης της εγκατάστασης που έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα το λιμάνι.

 Διαβάστε περισσότερα:  εδώ...

Έτσι… δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά για τους πολίτες της περιοχής Αλιβερίου.

Το τσιμέντο που γίνεται με καύση σκουπιδιών, θα έπρεπε κανονικά να αναγράφεται στα σακιά για να ξέρουν οι άνθρωποι που θα αγοράσουν αυτό το προϊόν ότι είναι τοξικό, είπε ο διάσημος καθηγητής Χημείας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Paul Connett. 

Παρατίθεται σε ακριβή μετάφραση απόσπασμα της ομιλίας του διάσημου καθηγητή: 
(Αντί για Βόλο, εσείς βάλτε Μυλάκι Αλιβερίου και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα).

 «Γεια σας, το όνομά μου είναι Paul Connett και τα τελευταία 30 χρόνια έχω επικεντρώσει την ερευνά μου στο πρόβλημα της διαχείρισης απορριμμάτων.
Πριν μερικά χρόνια έγραψα το βιβλίο "The Zero Waste Solution", (Η λύση Παραγωγής Μηδενικών Απορριμμάτων).

Πριν από λίγο καιρό ήρθα στο Βόλο και μίλησα στη κοινωνία της πόλης και στο Πανεπιστήμιο για τις ανησυχίες μου, για την τσιμεντοβιομηχανία της περιοχής σας.

Οφείλω να παραδεχτώ ότι η εντύπωση της εκεί κατάστασης ήταν σχιζοφρενική!...

...Αρέσκονται να λένε ότι κάνουν ελέγχους και ότι οι εκπομπές αερίων από τις καπνοβιομηχανίες ελέγχονται αυστηρά, όπως το ίδιο λένε και οι δημοτικές μονάδες αποτέφρωσης στις οποίες ανθίσταμαι εδώ και χρόνια.

Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι γιατί οι κανονισμοί βασίζονται στη συγκέντρωση των ρύπων όπως βγαίνουν από την καμινάδα, κανονισμοί που οι τσιμεντοβιομηχανίες έχουν ίδιους με τις μονάδες αποτέφρωσης, όμως η παγίδα βρίσκεται στο ότι από την καπνοδόχο της τσιμεντοκαμίνου βγαίνει 6 φορές περισσότερο καυσαέριο σε σύγκριση με τις καμινάδες των μονάδων αποτέφρωσης ανά τόνο του υπό καύση υλικού.

Άρα τα όρια θα πρέπει να είναι 6 φορές αυστηρότερα στις τσιμεντοβιομηχανίες.

Δηλαδή αν κάψεις ένα τόνο σκουπίδια σε εργοστάσιο τσιμέντου παράγονται 6 φορές περισσότερες διοξίνες, υδράργυρος, μόλυβδος και άλλοι ρύποι γιατί περνάει προς τα έξω περισσότερος όγκος αερίου από το σύστημα.

Το δεύτερο σημείο που θέλω να επισημάνω είναι ότι στα εργοστάσια τσιμέντου η αιωρούμενη τέφρα που υποτίθεται συγκρατεί η τεχνολογία των μηχανισμών που ελέγχουν τους αέριους ρύπους, επανεισάγεται μέσα στο σύστημα, με άλλα λόγια τοποθετείς αυτά τα μηχανήματα για να συγκρατήσουν όλα αυτά τα βλαβερά στοιχεία όπως ο μόλυβδος, ο υδράργυρος, το αρσενικό, τις διοξίνες και τα φουράνια, μία πολυδάπανη διαδικασία, τα οποία όμως ενώ θα έπρεπε να αποθηκευτούν σε ένα ειδικό μέρος για επεξεργασία επικίνδυνων υλικών στις τσιμεντοβιομηχανίες όλα ξαναμπαίνουν μέσα στο σύστημα και το τσιμέντο που παράγεται είναι γεμάτο βαρέα μέταλλα και τοξικά.

Ουσιαστικά αγοράζετε ένα πολύ τοξικό προϊόν, και ουσιαστικά παράγεις τοξικό τσιμέντο που κανονικά θα έπρεπε να αναγράφεται στα σακιά,  "Αυτό το τσιμέντο γίνεται με καύση σκουπιδιών".

Θα πρέπει να ξέρουν οι άνθρωποι, που θα αγοράσουν αυτό το τσιμέντο ότι είναι τοξικό.

Το υπόλοιπο τοξικό υλικό θα καταλήξει δια μέσου των καυσαερίων στον αέρα...

...Παίζουν με την εμπιστοσύνη των πολιτών χρησιμοποιώντας στοιχεία που παρουσιάζουν μια ιδανική εικόνα παρά την αληθινή λειτουργία.

Εγώ προτείνω το zero waste, τη μετάβαση από μια οικονομία γραμμική, που όλο απορρίπτει, σε κυκλική, αλλά το μεγάλο εμπόδιο σε αυτό είναι οι τσιμεντοβιομηχανίες που καίνε ότι μπορούμε να ανακυκλώσουμε, να ξαναφτιάξουμε, να ξαναχρησιμοποιήσουμε, να κομποστοποιήσουμε.

Τον 21ο αιώνα η έμφαση πρέπει να δοθεί στην ανάκτηση των απορριμμάτων και όχι να τα καίμε για να παράγουμε λίγη ενέργεια.

Ελπίζω να σταματήσετε την καύση σκουπιδιών στη τσιμεντοβιομηχανία και στα σκουπίδια που έρχονται με καράβια από το εξωτερικό, γιατί ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ».

Όλόκληρη η ομιλία, με ελληνικούς υπότιτλους: εδώ...

Τον τελευταίο καιρό, αρκετές φορές, οι κάτοικοι της περιοχής Αλιβερίου είναι ανάστατοι, έχουν αισθανθεί έντονα κάτι αποπνιχτικό, εισπνέουν και νοιώθουν κάτι το πλαστικό, μια πλαστικούρα. 

Οι περισσότεροι το καταλαβαίνουν και νοιώθουν ότι μολύνεται ο οργανισμός τους, ότι οι πνεύμονές τους γεμίζουν με "μολυσμένο" γεμάτο δυσοσμία αέρα και η αποπνιχτική αυτή ατμόσφαιρα έρχεται περισσότερο από την περιοχή του Μυλακίου που είναι το εργοστάσιο της LAFARGE, το οποίο απ΄ότι φαίνεται έχει αδειοδοτηθεί για την καύση σκουπιδιών, RDF κλπ.

Ήδη για το ζήτημα αυτό, πραγματοποιήθηκε πρόσφατα συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το εργοστάσιο της LAFARGE Μυλακίου στο Αλιβέρι, με την συμμετοχή του προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Αλιβερίου κυρίου Χ. Φούντα και έγραψαν και ασχοληθηκαν τα Μ.Μ.Ε, (χωρίς την  στήριξη και παρουσία όμως του κ. Δημάρχου και της επίσημης δημοτικής αρχής, που πρέπει να επισημάνουμε).

Η πλαστικούρα αυτή που νοιώθουμε τελευταία, κατά διαστήματα, πολλές φορές στην ατμόσφαιρα, πιθανότατα να οφείλεται στη μη σωστή παραγωγική διαδικασία.

Αυτό είναι κάτι που ενοχλεί και ανησυχεί τους δημότες της περιοχής Αλιβερίου, δημιουργεί πολλά ερωτηματικά, μας κάνει όλους να είμαστε καχύποπτοι και αγωνιούμε να πάρουμε επαρκείς απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα: 
  • Αν τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι ως προς την παραγωγική διαδικασία. 
  • Αν γίνονται έλεγχοι στη πηγή της ενεργειακής ύλης που χρησιμοποιείται στο εργοστάσιο, στην ποιότητα αυτής της πηγής, στη λειτουργία της παραγωγικής διαδικασίας και κατά πόσο συνάδει με τη μελέτη των περιβαλλοντικών όρων. 
  • Αν υπάρχει αντιρρυπαντική τεχνολογία αν και εφόσον προβλέπεται, αν μετριούνται οι ρύποι που βγαίνουν στην ατμόσφαιρα, αν καταγράφονται από την ίδια τη βιομηχανία, αν είναι on line η καταγραφή τους και αν μπορούν να δοθούν στη δημοσιότητα, για την ενημέρωση των δημοτών. 
  • Αν γίνονται έλεγχοι, από ποίους, κάθε πότε και αν μετρούν με δικά τους μηχανήματα οι ελεγκτικές υπηρεσίες και τα κλιμάκια ελέγχου περιβαλλοντικών επιπτώσεων ή αν γίνονται έλεγχοι και από πιστοποιημένα εργαστήρια. 
  • Αν επιβλέπονται οι επιβλέποντες από τους αρμόδιους επιθεωρητές των Διευθύνσεων Βιομηχανίας, Περιβάλλοντος και Υγείας. 
Τέλος το βασικό ερώτημα που απασχολεί τους δημότες είναι, αν ο Δήμος Κύμης Αλιβερίου απέναντι σε αυτή την άγνωστη απειλή όλο αυτό το διάστημα, προέβη σε κάποιες ενέργειες ώστε να δώσει τεκμηριωμένες εξηγήσεις υπερασπιζόμενος την υγεία και τα συμφέροντα των δημοτών, ή αδιαφορεί "σφυρίζοντας κλέφτικα" πίσω από τις πλάτες των κερδών και των συμφερόντων της LAFARGE Μυλακίου και των μεγαλοεργολάβων της διαχείρισης των σκουπιδιών; 

2 σχόλια: